Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, która może nagle się pojawić i bez podań insuliny może łatwo doprowadzić do śpiączki i śmierci. Inaczej wygląda sprawa w przypadku cukrzycy typu 2, która jest zdecydowanie bardziej podatna na styl naszego życia. Nadwaga, niska aktywność fizyczna i niezdrowe odżywianie to czynniki, które mogą wpływać na występowanie tej choroby. Leczenie tej choroby jest bardzo ważne, ponieważ jeśli zostanie zaniedbane, może prowadzić do poważnych powikłań, w tym zawału, utraty wzroku i niewydolności nerek.
Cukrzyca typu 1, zwana także insulinozależnością, jest chorobą, w wyniku której trzustka w pewnym momencie przestaje produkować insulinę. To ten białkowy hormon odpowiada za dostarczanie organizmowi glukozy, która jest niezbędna do przyswajania energii. Aby utrzymać zdrowie, osoby z cukrzycą typu 1 muszą cały czas kontrolować swoje poziomy glukozy. Odkąd wymyślono insulinę, dzięki czemu pacjenci mogą kontrolować swoje poziomy glukozy, ich życie diametralnie się poprawiło. Wcześniej, gdy cukrzyca typu 1 ujawniała się głównie u dzieci, często skutkowała śmiercią.
„Dzieci z cukrzycą (typu 1 – przyp. red.) na ogół umierały w ciągu roku od postawienia diagnozy i była to koszmarna śmierć. Jedynym sposobem na obniżenie poziomu cukru w organizmie i przedłużenie życia choćby odrobinę było utrzymanie pacjentów na granicy głodu. Pewien 12-letni chłopiec był tak głodny, że został przyłapany na zjadaniu nasion z miseczki w klatce dla kanarków. W końcu zmarł, ponieważ wszystkie ofiary umierały, wygłodniałe i wymizerowane. Ważył 16 kilogramów” – napisał w książce „Ciało: instrukcja dla użytkownika” Bill Bryson.
Insulina jako lek do leczenia cukrzycy typu 1 została wyizolowana i odkryta w 1921 roku. Od tego momentu jej produkcja rozpoczęła się na całym świecie. W Polsce w 1924 roku Państwowy Zakład Higieny zaczął produkować pierwszą partię 315 tys. jednostek insuliny, która wykorzystywana jest do dzisiaj. Kanada i USA były pierwszymi krajami, które produkowały insulinę, a wkrótce potem dołączyły do nich Niemcy, Dania i Austria. Dla tych odkryć insuliny, w 1923 roku, doktor Frederick Banting i John Macleod otrzymali Nagrodę Nobla.
Choroba cukrzycy typu 1 jest nieuleczalna, ale to nie oznacza, że osoba chora na cukrzycę nie jest w stanie normalnie funkcjonować. Wystarczy odpowiednio zarządzać chorobą i stosować się do zaleceń lekarza, aby prowadzić zdrowy i aktywny tryb życia. Podskórne podawanie insuliny jest zdecydowanie najskuteczniejszą metodą leczenia cukrzycy typu 1. Jednakże, dzięki nowoczesnym urządzeniom, takim jak pompy insulinowe i peny, przyjmowanie insuliny jest wygodne i proste. Ponadto, regularne wykonywanie badań glikemii pozwala na monitorowanie poziomu cukru we krwi i odpowiednie dostosowanie dawki insuliny. Dzięki tym zabiegom diabetycy typu 1 mogą prowadzić zdrowy i aktywny tryb życia.
Chociaż przyczyny cukrzycy typu 1 są nadal nieznane, wiadomo, że czynniki takie jak stres, niedobór witaminy D, infekcje wirusowe, zanieczyszczenie środowiska oraz występowanie w najbliższej rodzinie chorób autoimmunologicznych (takich jak celiakia, choroba Hashimoto i bielactwo) mogą zwiększyć ryzyko jej wystąpienia.
Cukrzyca typu 1 stanowi 10% wszystkich przypadków cukrzycy. Badania wskazują, że liczba diabetyków w Polsce wynosi ponad 3 miliony, a w Europie 61 milionów. Szacuje się, że w 2015 roku z powodu cukrzycy zmarło 21,5 tysięcy osób. Niestety liczba chorych z roku na rok stale wzrasta. Według prognoz, w 2040 roku w Polsce liczba diabetyków przekroczy 11%, czyli będzie to ponad 4 miliony osób.
„Dzisiaj mamy jedną na 29 rodzin w Polsce dotkniętych cukrzycą typu 1. W 1990 roku była to jedna rodzina na 104. Przewiduje się, że w 2040 roku to będzie już jedna na pięć rodzin. Niestety te dane są zatrważające, bo na cukrzycę typu 1 obecnie nie mamy wpływu. Według zaleceń Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego nie istnieje żaden sposób, który mógłby zatrzymać rozwój tej choroby” – powiedziała Karolina Piątek, prezes Fundacji Europejska Klinika Cukrzycy, podczas II Seminarium Szkoły Zdrowia Publicznego CMPK w roku akademickim 2023/2024.
Aby skutecznie wychwycić cukrzycę typu 1, powinniśmy zwrócić uwagę na kilka istotnych objawów. Przede wszystkim pojawia się nadmierny wilczy apetyt, ogromne pragnienie, częste oddawanie moczu, osłabienie i zmęczenie oraz niepokojący spadek wagi. Choć diabetyk dostarcza swojemu organizmowi dużo jedzenia, to komórki ciała nie są w stanie wchłonąć glukozy. Ten stan można zaobserwować także we krwi, gdzie poziom glukozy znacznie przekracza dopuszczalny limit. Dlatego też niezwykle istotne jest jak najszybsze wykrycie tej choroby, by uniknąć poważnych powikłań, takich jak śpiączka ketonowa.
Słowo „diabetes” pochodzi z greki i było pierwotnie używane przez Aretaeusa z Kapadocji w I w. n.e. Aretaeus wyjaśniał, że „płyny nie pozostają w ciele, ale są wykorzystywane jako kanał, przez który wypływają”. Oznacza to, że objawem choroby jest częste oddawanie moczu (poliurii).
Cukrzyca typu 2 – jak wyjaśniła Karolina Piątek – to choroba, która może uderzyć bez ostrzeżenia, gdyż nie objawia się wyraźnymi symptomami. Jest ona w dużej mierze zależna od stylu życia. Nadwaga, brak ruchu, zła dieta, nadmiar stresu, nadciśnienie tętnicze to czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia choroby, zwłaszcza u osób po 45. roku życia, u pań po cukrzycy ciążowej oraz u osób z tendencją do otyłości. Nie można też zapominać o wspomagającym konotacjom genetycznym.
Regularne badanie poziomu cukru we krwi ma szczególne znaczenie w przypadku osób w wieku 45 lat i starszych, jak również tych z grup ryzyka. Zgodnie z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, osoby te powinny wykonywać badania co najmniej raz w roku lub raz na trzy lata, w zależności od grupy. W ten sposób można wykryć stan przedcukrzycowy, co jest ważne ze względu na występowanie u nich wczesnych sygnałów ostrzegawczych.
„Na początku, jeśli mamy stan przedcukrzycowy i jeśli nie zadbamy o zdrowie i nie wprowadzimy interwencji, czyli nie zmienimy stylu życia, to doprowadzimy do cukrzycy typu 2, choroby, która na początku leczona jest tabletkami, a potem trzeba wprowadzić też insulinę. Ten typ cukrzycy rozwija się stopniowo” – zaznaczyła Karolina Piątek.
Aby uniknąć powikłań, ważne jest, aby regularnie wykonywać badania profilaktyczne, które umożliwiają wczesne wykrycie choroby. Gdy objawy są już widoczne, możliwości wprowadzenia prostych zmian w stylu życia są ograniczone, dlatego lepiej jest wcześniej wykryć cukrzycę. Bez wczesnego wykrycia cukrzyca może być przyczyną zawałów serca, udarów, zmian w obrazie siatkówki, owrzodzeń, stopy cukrzycowej, a nawet niewydolności nerek.
Cukrzyca to jedna z najczęstszych chorób na świecie, a diagnoza cukrzycy oznacza, że osoba musi zmienić swoje życie na zawsze. W 1912 roku insulina została po raz pierwszy wykorzystana do leczenia cukrzycy. Insulina odgrywa niezwykle ważną rolę w leczeniu cukrzycy już od ponad 100 lat.
Pierwszy przypadek udanego leczenia cukrzycy za pomocą insuliny został opisany w 1912 roku przez kanadyjskiego lekarza Fredericka Bantinga i jego asystenta Charlesa Besta. Od tego czasu insulina stała się podstawą leczenia cukrzycy i bez niej życie pacjentów z cukrzycą byłoby znacznie trudniejsze.
Ponad 100 lat po odkryciu insuliny, medycyna ma teraz do dyspozycji szeroką gamę terapii, które pomagają zapobiegać, zwalczać i leczyć cukrzycę. Obecnie istnieje wiele różnych rodzajów insuliny, które można stosować w zależności od potrzeb pacjenta. Innowacyjne terapie, takie jak pompy insulinowe, są również dostępne dla pacjentów z cukrzycą.
Od czasu odkrycia insuliny w 1912 roku, postęp medyczny w zakresie leczenia cukrzycy znacznie się poprawił. Współczesne terapie są znacznie skuteczniejsze i łatwiejsze w użyciu. Współczesne leki i techniki monitorowania pozwalają pacjentom z cukrzycą na lepsze radzenie sobie z chorobą i na życie w znacznie lepszym zdrowiu.
Odkrycie insuliny i wprowadzenie jej do leczenia cukrzycy stanowią bez wątpienia jeden z najważniejszych momentów w historii medycyny. Dzięki odkryciu, miliony ludzi na całym świecie żyją dłużej i bardziej zdrowo.
Ponad sto lat po odkryciu insuliny, postęp w zakresie terapii cukrzycy jest imponujący. Dzięki innowacyjnym terapiom, technikom monitorowania i nowym rodzajom insuliny, pacjenci z cukrzycą mogą żyć zdrowiej i dłużej. Odkrycie insuliny pozostaje bez wątpienia jednym z najważniejszych momentów w historii medycyny.
Dziś, insulina i inne terapie stanowią podstawową i niezbędną pomoc w leczeniu cukrzycy. Pomagają zarządzać poziomem glukozy we krwi i pozwalają pacjentom z cukrzycą na codzienny, aktywny tryb życia.
Od czasu odkrycia insuliny w 1912 roku, postęp w leczeniu cukrzycy jest niezwykły. Obecnie pacjenci mają dostęp do szerokiej gamy terapii, które pomagają w zarządzaniu cukrzycą. Innowacyjne leki i techniki pozwalają na optymalizację poziomu glukozy we krwi, a tym samym na zapobieganie powikłaniom cukrzycy.
Odkrycie insuliny jest jednym z najważniejszych wydarzeń w historii medycyny. Od tamtej pory miliony ludzi na całym świecie korzystają z tego wspaniałego leku, aby żyć zdrowiej i dłużej.
Światowy Dzień Cukrzycy jest okazją, aby wyrazić wdzięczność Frederickowi Bantingowi i Charlesowi Bestowi za ich odkrycie insuliny, które zrewolucjonizowało leczenie cukrzycy.
Treść pochodzi z serwisu: pap-mediaroom.pl
