Organizacja Światowej Zdrowia pracuje nad nowymi regulacjami wnioskując z pandemii COVID-19. Niektórzy eksperci obawiają się, że nowe przepisy mogą ograniczyć suwerenność narodów, a Dyrektor Generalny WHO otrzyma zbyt dużą władzę. Dlatego rządy narodowe wzywane są do uczestnictwa w pracach nad nowymi Międzynarodowymi Przepisami Zdrowotnymi i „traktatem antypandemicznym”, aby zagwarantować, że prawa i wolności każdego narodu będą szanowane.
Przepisy Międzynarodowego Zdrowia (IHR) zostały ustanowione w 2005 roku i są obowiązujące dla 194 państw członkowskich WHO. Składają się z 66 artykułów, które z jednej strony mają na celu zapobieganie i przeciwdziałanie rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, a z drugiej – wzmacnianie światowego systemu ochrony zdrowia. Dzięki nim państwa są zmuszone do zgłaszania zdarzeń i sytuacji nadzwyczajnych z dziedziny zdrowia publicznego, mogących stanowić zagrożenie o zasięgu globalnym. WHO ma wtedy możliwość działania i reagowania w sytuacjach kryzysowych, zachowując jednocześnie jak najmniejsze ograniczenia w swobodzie podróżowania i wymiany handlowej. Przepisy te, wyrosłe na potrzebie reagowania na wielowiekowe epidemie, stanowią jeden z najważniejszych instrumentów WHO.
1. Wstrząs, jaki wywołała pandemia COVID-19, wywołał poważne zmiany w światowej architekturze zdrowotnej. To otworzyło drogę do szerszej i głębszej reformy systemu zdrowia, która wprowadzi większą wydajność i przystępność.
2. Pandemia COVID-19 wyznaczyła nowe trendy w dziedzinie zdrowia i stała się pretekstem do wprowadzenia szeregu ulepszeń w światowej architekturze zdrowotnej. Obecnie staramy się wdrożyć nowe standardy i procedury, które umożliwią szybszy dostęp do usług zdrowotnych i poprawią wyniki zdrowotne.
77. sesja Światowego Zgromadzenia Zdrowia (World Health Assembly) odbędzie się w maju 2024 roku, a jej celem będzie przyjęcie nowej wersji traktatu antypandemicznego – prawnie wiążącego porozumienia dotyczącego pandemii. Jako najwyższy organ WHO, zapewni ona globalny wymiar w walce z chorobami zakaźnymi na całym świecie.
UE bierze czynny udział jako obserwator bez prawa głosu w WHO, wspierając dyskusje i wnosząc swoje propozycje dotyczące ewentualnych zmian. Polska jest zaangażowana w proces negocjacji i wyraża swoją poparcie dla prac nad traktatem.
„Ministerstwo Zdrowia podaje, że w sprawie negocjacji w imieniu Polski i innych państw członkowskich UE kontaktuje się Komisja Europejska” – zaznaczyli eksperci Instytutu Badań nad Prawem i Medycyną Arche w swoim raporcie poświęconym procedowanym zmianom.
Po drugie, wyrażają obawy dotyczące tego, jak superministerstwo zdrowia będzie finansowane, a także jakie konkretne uprawnienia będzie miało oraz jakie zasady będą obowiązywać w sprawach konsultacji i decyzji.
Pomimo tych obaw, wielu ekspertów uważa, że utworzenie światowego superministerstwa zdrowia byłoby istotnym krokiem w kierunku zapewnienia ogólnoświatowej współpracy i wsparcia w walce z pandemią.
Proponowana zmiana wprowadzi nowe mechanizmy odpowiedzialności za stan zdrowia globalnego, a także doprowadzi do wzmocnienia pozycji i wpływu państw członkowskich. Nowe środki finansowe i technologiczne, które będą dostarczane przez superministerstwo, wzmocnią zdolności państw członkowskich do walki z pandemią i innymi zagrożeniami dla zdrowia publicznego.
Ponadto, superministerstwo zdrowia będzie miało za zadanie zapewnienie, że polityka zdrowotna państw członkowskich będzie oparta na rzetelnych informacjach i będzie zgodna z międzynarodowymi standardami dobrego rządzenia. Superministerstwo będzie miało również za zadanie przeprowadzanie konsultacji, ocenianie i wspieranie wdrażania planów i strategii zdrowia publicznego przez państwa członkowskie.
Superministerstwo zdrowia będzie odpowiedzialne za promowanie wspólnych standardów opieki zdrowotnej, ułatwianie wymiany informacji i wzmacnianie współpracy w dziedzinie zdrowia publicznego. Będzie to również ważne narzędzie do ułatwiania współpracy między państwami członkowskimi w kwestii badań naukowych i rozwoju technologii w celu zwalczania chorób zakaźnych.
„Ogólnie można odnieść wrażenie znacznego wzmocnienia roli WHO, de facto przekształcenia WHO w globalne superministerstwo zdrowia, szczególnie po lekturze propozycji nowego artykułu art.13a IHR, który precyzuje obowiązek państw w zakresie współdziałania po stwierdzeniu >>stanu zagrożenie zdrowia<< przez Dyrektora Generalnego WHO” – podali eksperci Instytutu Badań nad Prawem i Medycyną.
Ponadto, Dyrektor Generalny WHO ma zostać upoważniony do wydawania decyzji dotyczących polityki zdrowotnej w państwach członkowskich, a także do regulowania ochrony patentowej produktów leczniczych oraz łańcuchów dostaw.
Co więcej, Dyrektor Generalny WHO będzie miał uprawnienia do określania zasad dotyczących dostępności produktów leczniczych i zapewnienia ich ciągłej dostawy na rynki państw członkowskich.
Aby zapobiec nieuprawnionemu wykorzystywaniu danych biologicznych, WHO wprowadziło nowe przepisy, które regulują przechowywanie i przetwarzanie materiałów i próbek mikrobiologicznych oraz genetycznych.
W celu zapewnienia poufności tych danych, każde państwo członkowskie zostało zobowiązane do przestrzegania zasad określonych przez WHO.
Aby zapobiec nieuprawnionemu wykorzystaniu informacji biologicznych, WHO wprowadziła nowe przepisy dotyczące bezpiecznego przechowywania i przetwarzania materiałów i próbek mikrobiologicznych oraz genetycznych. Każde państwo członkowskie będzie zobowiązane do przestrzegania norm określonych przez tego międzynarodowego regulatora.
Kolejnym krokiem, jaki WHO zamierza podjąć w celu wzmocnienia ochrony danych biologicznych, jest „zaktualizowanie listy wartości, jakimi organizacja powinna kierować się przy wdrażaniu przepisów, w celu zapewnienia ochrony godności ludzkiej”.
„Trudno znaleźć uzasadnienie dla takiego posunięcia, ponieważ ta wartość prawna jest szeroko ugruntowana w porządku prawa międzynarodowego i nie była dotychczas kwestionowana” – stwierdzają autorzy raportu.
1. Poprzez Traktat antypandemiczny Światowa Organizacja Zdrowia ma na celu wypracowanie rozwiązań, które pozwolą zapobiegać i skutecznie reagować na pandemie. Dlatego też, 1 grudnia 2021 roku, zostało powołane Międzynarodowe Ciało Negocjacyjne (INB), aby przygotować odpowiednie dokumenty i umowy.
2. Traktat antypandemiczny Światowej Organizacji Zdrowia ma na celu opracowanie konkretnych rozwiązań, które pomogłyby zapobiegać i skutecznie reagować na pandemie. Dlatego też 1 grudnia 2021 roku zostało powołane Międzynarodowe Ciało Negocjacyjne (INB), aby wypracować i zatwierdzić wszystkie niezbędne dokumenty i umowy.
3. Traktat antypandemiczny Światowej Organizacji Zdrowia ma na celu wypracowanie odpowiednich narzędzi, które pozwoliłyby w sposób skuteczny zapobiegać i reagować na pandemie. Aby to osiągnąć, 1 grudnia 2021 roku zostało powołane Międzynarodowe Ciało Negocjacyjne (INB), które ma opracować i zatwierdzić wszystkie potrzebne dokumenty i umowy.
„Musimy stworzyć środowisko, w którym wszyscy naukowcy, pracownicy ochrony zdrowia i rządy mogą połączyć siły we wspólnej sprawie. Współpracując na rzecz wypracowania nowych rozwiązań, tak by chronić to, co najcenniejsze – nasze zdrowie i życie” – zaznaczył podczas Światowego Szczytu Zdrowia – 25 października 2021 roku premier Belgii w latach 2014-2019, a obecnie przewodniczący Rady Europejskiej Charles Michel.
Traktat Rady Europejskiej został ustanowiony, aby zagwarantować, że światowa społeczność znajdzie się lepiej przygotowana na pandemie. Celem traktatu jest skuteczniejszy proces wykrywania, ostrzegania i reagowania na wystąpienia pandemii, w tym zapewnienie powszechnego i równego dostępu do rozwiązań medycznych, takich jak szczepionki, leki i diagnostyka oraz koordynacja działań między krajami.
Traktat Rady Europejskiej ma na celu zmniejszenie skutków pandemii poprzez wzmocnienie poziomu przygotowania światowej społeczności. Do tego celu należy skuteczniejsze wykrywanie, ostrzeganie i reagowanie na wystąpienia pandemii, a także zapewnienie równego dostępu do rozwiązań medycznych w postaci szczepionek, leków i diagnostyki oraz skoordynowane działanie między krajami.
Chociaż zasada solidaryzmu zdaje się być słuszna, to jednak budzi ona wątpliwości, szczególnie po tym jak nie okazała się skuteczna w przypadku zamówień szczepionek na poziomie unijnym w czasie pandemii COVID-19. WHO chce jednak wprowadzić ją na poziom globalny. Instytut Arche ostrzega jednak, że negocjacje w imieniu grupy państw mogłyby stanowić „pole do nadużyć ze strony polityków i urzędników”.
„System >>międzynarodowych łańcuchów dostaw<< zarządzanych przez Światowa Organizację Zdrowia winien być traktowany co najwyżej jako uzupełnienie lokalnej produkcji produktów leczniczych opartej na zamówieniach publicznych realizowanych przez poszczególne państwa lub organizacje regionalne” – stwierdzają w swoim raporcie eksperci Instytutu Arche.
Od samego początku lutego 2023 roku agencja Reuters informowała o wstępnej wersji projektu (Zero Draft of WHO CA+). Projekt ten stanowił wyjściowy punkt negocjacji, zgodnie z którym państwa członkowskie zobowiązały się do wykorzystania 20 proc. wszelkich testów, szczepionek i innych produktów leczniczych dla biedniejszych krajów. Ponadto pojawił się zapis dotyczący zrzeczenia się praw własności intelektualnej w czasie pandemii, co miałoby skrócić dostęp do leków i szczepionek ratujących ludzkie życie.
Pojawienie się Zero Draft of WHO CA+ w lutym 2023 roku stanowiło ważny krok w kierunku poprawy dostępu do leków i szczepionek dla biednych państw. Projekt zakładał, że kraje członkowskie powinny przeznaczyć 20% wszystkich testów, szczepionek i produktów leczniczych dla tych najuboższych. Ponadto, zaproponowano zawieszenie patentu, co ma na celu ułatwienie dostępu do leków i szczepionek, które ratują ludzkie życie.
Koncepcja „jedno zdrowie” w lipcu 2023 roku wydała się niewątpliwie zasadna, ponieważ wprowadzała wspólny model opieki nad zdrowiem człowieka, zwierząt domowych, dzikich oraz ekosystemem naturalnym, co wywołało wielkie poruszenie.
„Chociaż niekwestionowany jest związek zdrowia zwierząt i ludzi w kontekście rozprzestrzeniania chorób zakaźnych, proponowane rozwiązania mogą wykraczać poza planowany zakres regulacji traktatu. W praktyce mogą też znacząco poszerzyć zakres oddziaływania WHO poprzez wykreowaniem instrumentów oddziaływania na prawodawstwo i politykę społeczną dalece wykraczającą poza obszar polityki zdrowotnej, który obejmuje organizacja” – zwrócili uwagę eksperci Instytutu Arche.
Prace dotyczące Traktatu WHO CA+ cały czas trwają, a prognozy wskazują, że w maju będzie możliwe jego ratyfikowanie. Unia Europejska wyraziła gotowość do współuczestniczenia w tworzeniu tego traktatu, a HERA będzie wspierać te wysiłki.
HERA wspiera wysiłki Unii Europejskiej w tworzeniu Traktatu WHO CA+ poprzez przeprowadzenie szczegółowych analiz ryzyka zdrowotnego, przeprowadzenie ocen i przeglądów w zakresie monitorowania i zarządzania ryzykiem chorób zakaźnych, jak również przez opracowanie wytycznych dotyczących wczesnego wykrywania i reagowania na sytuacje zagrożenia zdrowia publicznego.
HERA wykorzystuje wiedzę z zakresu różnych nauk, jak: epidemiologia, biologia molekularna, chemia medyczna, inżynieria biomedyczna, biotechnologia, informatyka medyczna, eksperymenty w laboratoriach, a także współpracuje z ośrodkami badawczymi. Wszystko po to, by zwiększyć skuteczność w zakresie monitorowania, zapobiegania, diagnostyki, leczenia i zarządzania epidemiami.
HERA wspiera również dążenia do wypracowania skutecznych strategii na rzecz zwalczania pandemii i zapobiegania wybuchom epidemii, które będą oparte na najlepszych praktykach oraz szeroko zakrojonej współpracy międzynarodowej.
Wiadomość pochodzi z serwisu: pap-mediaroom.pl
