Mnisi ze średniowiecznego Ghazali (Sudan) cieszyli się nie tylko wysokim statusem społecznym, ale również szczęściem zdrowia. Dzięki dostępowi do świeżych owoców, warzyw i mięsa, nie musieli oni obawiać się chorób metabolicznych związanych z niedożywieniem. Dzięki regularnej i zróżnicowanej diecie, mnisi czerpali z tego pozytywne korzyści.
Zespół archeologów z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego przeprowadza zaawansowane badania wokół stanowiska Ghazali, znajdującego się w odległości ok. 20 km od współczesnej miejscowości Karima, na północy Sudanu. Jest to jeden z dwóch zidentyfikowanych kompleksów sakralnych znajdujących się poza doliną Nilu, które pochodzą z okresu średniowiecznej Nubii. Obecnie stanowisko znajduje się w Wadi Abu Dom, czasowo wypełnianej wodą dolinie, przecinającej pustynię Bajuda, która stanowiła kiedyś ważny szlak handlowy w północno-wschodniej Afryce.
Od 2012 do 2018 r. zespół ekspertów z CAŚ UW pod kierunkiem dr. hab. Artura Obłuskiego prowadził badania archeologiczne dotyczące średniowiecznego klasztoru chrześcijańskiego (z VII–XIII wieku), a także jego towarzyszących pozostałości, w tym niewielkiej osady, cmentarzyska i stanowiska do wytopu żelaza.
Naukowcy Uniwersytetu Warszawskiego dostarczają coraz więcej informacji o życiu mnichów z czasów al-Ghazali, jednego z najwybitniejszych myślicieli średniowiecza. Przeczytaj więcej o ich odkryciach na stronie Nauka w Polsce.
Treść pochodzi z serwisu: pap-mediaroom.pl
