Naukowcy z Uniwersytetu Jagiellońskiego i Polskiej Akademii Nauk wzięli pod lupę zęby ryb drapieżnych sprzed 148 milionów lat. Po przeprowadzonych badaniach ustalili, że różnice w budowie zębów stanowią jeden z czynników pozwalających na współistnienie różnych gatunków na tej samej przestrzeni.
Badania w kamieniołomie Owadów-Brzezinki odkryły szczególnie dobrze zachowane skamieniałości, które odnoszą się do późnojurajskiego okresu. Stanowisko to położone jest w gminie Sławno w woj. łódzkim i jest znane z wyjątkowej ilości skamieniałości morskich i lądowych organizmów.
„Późna jura to okres, z którego znamy liczne taksony ryb kostnoszkieletwoych. Jurajskie ryby były licznie reprezentowane przez dwie grupy: ryby pełnokostne (Holostei) i doskonałokostne (Teleostei). Te pierwsze wtedy dominowały, a dzisiaj należą do mniejszości. Z kolei te drugie dominują współcześnie” – tłumaczył Łukasz Weryński, doktorant w Instytucie Nauk Geologicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Naukowcy z Instytutu Nauk Geologicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Instytutu Paleobiologii PAN postanowili poświęcić swoją uwagę zębom dużych drapieżnych ryb z okresu później jury.
Zęby te zostały dokładnie przebadane pod mikroskopem, aby uzyskać jak najwięcej informacji o drapieżnikach występujących w tamtym okresie.
Badacze ustalili, że drapieżne ryby żyły w morzach i oceanach w czasach później jury, a ich zęby przedstawiają unikalne cechy, które odróżniają je od innych okresów geologicznych.
Informacja pochodzi z serwisu: pap-mediaroom.pl
