Uczestnicy debaty „Jak opowiadać o kryzysie klimatycznym. Rola twórców wizualnych” podkreślali, że jeśli się zmobilizujemy, jesteśmy w stanie zapobiegać degradacji środowiska naturalnego. Debata otworzyła współorganizowaną przez PAP wystawę fotografii „Wizualizacja kryzysu klimatycznego”.
Uczestniczący w dyskusji aktywiści klimatyczni oraz twórcy sztuk wizualnych (w tym autorzy prezentowanych zdjęć) zgadzają się, że konieczne jest opowiadanie o kryzysie klimatycznym, aby uświadamiać społeczeństwo o zagrożeniach i motywować do działania w obronie środowiska.
Marcel Andino Velez z Greenpeace Polska podkreśla konieczność wspólnego działania w walce z kryzysem klimatycznym. Zauważa, że reakcją na degradację środowiska często są depresja, lęki i poczucie bezradności, ale ratunkiem jest właśnie wspólne działanie. Należy wywierać nacisk na polityków, decydentów oraz wielkie korporacje, które dla zysku niszczą planetę – przekonywał Marcel Andino Velez.
„Autorzy nie przedstawiają indywidualnych dramatów, tylko udowadniają, że jeśli podejmiemy wysiłek, możemy stawić czoła zmianom. To jest pozytywny przekaz. Oglądając wystawę, nie miałem poczucia desperacji, tylko widziałem nadzieję” – dodał Marcel Andino Velez.
Według niego, wystawa fotografii „Wizualizacja kryzysu klimatycznego” ma na celu edukację, ponieważ ukazuje skuteczne sposoby walki z kryzysem klimatycznym.
Wystawa jest efektem programu edukacyjnego prowadzonego przez nagradzanych fotografów Kadira van Lohuizena i Esther Horvath. W projekcie wzięło udział 11 artystów z Czech, Węgier, Polski i Słowacji, którzy stworzyli „wizualne opowieści” o przyrodzie wschodniej Europy.
Podczas wystawy, Anna Kućma, project manager NoorImages, współorganizatora wydarzenia, podkreśliła, że fundacja ma na celu wspieranie fotografów, szczególnie tych z krajów o mniejszych zasobach, gdzie edukacja fotograficzna jest trudno dostępna.
„Wspieramy też twórców w Afryce, południowo-wschodniej Azji, żeby mieli narzędzia do opowiadania o klimacie i innych ważnych sprawach społeczno-politycznych. Chcemy pokazywać, co się dzieje w lokalnych społecznościach, bliżej domu” – mówiła Anna Kućma.
„Zająłem się pszczołami, bo wywodzę się ze środowiska pszczelarskiego. Chciałem uniknąć klimatycznych banałów i myślenia kliszami: pożary lasów, podnoszący się poziom morza. A klimat wpływa również na to, czego tak łatwo nie da się zauważyć” – tłumaczył Tomasz Stabiński.
Uczestnicy warsztatów mają okazję pracować z mentorami, którzy ich prowadzą i pomagają na każdym etapie tworzenia projektu.
Fotograf Tomasz Stabiński, biorący udział w debacie, starał się uchwycić kryzys klimatyczny „w skali mikro” na swoich zdjęciach.
Według niego, większość ludzi zaczyna dostrzegać kryzys klimatyczny dopiero wtedy, gdy na własne oczy widzi zmiany w przyrodzie, np. gdy znacznie wcześniej niż zwykle kwitną drzewa. „Wtedy zaczyna do ludzi docierać. Mówią: >>coś jest na rzeczy<<. Chciałbym wierzyć, że nasze działanie to nie będą tyko ładne zdjęcia, ale także impuls do działania” – dodał Tomasz Stabiński.
Michał Bielawski, filmowiec i twórca filmu „Wiatr”, postanowił poświęcić swój nowy projekt ludziom dotkniętym przez zmiany w środowisku naturalnym. Jego celem jest dokumentowanie spotkań tych osób, które często potrzebują wsparcia terapeutycznego. Bielawski uważa, że temat ten jest ważny i może być istotny również dla nas samych, gdy sami będziemy potrzebować wsparcia.
Dr Rafał Siderski, fotograf i dokumentalista, podjął problem suszy i braku wody, starając się unikać straszenia i pokazywać to, co pozostało w przyrodzie. Jego celem jest unikanie paraliżującego odbiorcę przekazu o zagrożeniach i potworach, a raczej pokazanie rzeczywistości w sposób pozytywny.
Dystrybucja: pap-mediaroom.pl
