Zdrowie i styl życia

Korzyści dla chorych leczonych nieinwazyjną wentylacją mechaniczną w domowych dzięki zastosowaniu telemonitoringu – pierwsze polskie badanie

Telemonitoring chorych leczonych nieinwazyjną wentylacją mechaniczną w warunkach domowych (NIV) może poprawić jakość leczenia, szczególnie w kluczowym, tj. początkowym okresie stosowania terapii. Może również przyczynić się do bardziej optymalnego wykorzystania zasobów kadry medycznej, dzięki zastąpieniu części wizyt domowych zdalnym monitorowaniem stanu pacjenta. Telemonitoring umożliwia także wprowadzenie mierników jakości prowadzonej terapii w postaci monitorowania podstawowego parametru jakości wentylacji, jakim jest „compliance” pacjenta, czyli przestrzeganie zaleceń odnośnie czasu stosowania terapii. Wskazują na to wnioski z badania przeprowadzonego na 152 chorych zrealizowanego przez polskich badaczy.

Pacjenci cierpiący na przewlekłą niewydolność oddechową, często potrzebują stałego wsparcia oddechowego za pomocą respiratora domowego. Przyczynami tego schorzenia mogą być przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), otyłość, choroby nerwowo-mięśniowe osłabiające mięśnie oddechowe oraz inne schorzenia, takie jak skrzywienie kręgosłupa, które zmniejszają objętość klatki piersiowej. W większości przypadków stosuje się nieinwazyjną wentylację, która polega na noszeniu specjalnej maski na twarzy przez kilka-kilkanaście godzin dziennie, przez którą pacjent oddycha.

Osoby, które potrzebują tego leczenia, otrzymują respiratory do użytku domowego i są objęte opieką specjalistycznych zespołów medycznych zgodnie z procedurą „Opieka długoterminowa dla chorych, którzy korzystają z wentylacji mechanicznej w warunkach domowych”, która jest refundowana przez NFZ. Dzięki nowoczesnym rozwiązaniom technicznym możliwe jest zdalne monitorowanie pracy respiratory domowych, zwane telemonitoringiem.

„To pierwsze badanie tego typu zorientowane na telemedycynę w długoterminowej opiece domowej w Polsce oraz drugie w Europie. W latach 2018-2023 we Francji w ramach programu ETAPES przeprowadzono ministerialny pilotaż telemedycyny w różnych obszarach terapeutycznych, w tym w obszarze chorób układu oddechowego. Był on dla nas inspiracją do przeprowadzenia podobnego badania w Polsce – powiedziała Katarzyna Masłowska, koordynator badania oraz dyrektor ds. marketingu i public affairs z firmy VitalAire, sponsora projektu. – Cieszymy się, że mogliśmy przeprowadzić badanie w ramach platformy Warsaw Health Innovation Hub, której celem jest wspieranie innowacyjnych rozwiązań w zakresie ochrony. Dziękujemy także Agencji Badań Medyczny za objęcie naszego projektu patronatem honorowym”.

Badanie i jego cel

Badanie miało na celu zbadanie wpływu telemonitoringu na jakość NIV pod kątem:
– przestrzegania zaleceń co do czasu stosowania terapii (compliance), 
– ilości przypadków niezamierzonych przecieków powietrza,
– występowania zaburzeń oddychania podczas snu (takich jak bezdechy i spłycenie oddechu, mierzone za pomocą wskaźnika AHI).

Badanie obejmowało analizę wpływu telemonitoringu na stan kliniczny pacjentów, jakość ich życia oraz czas pracy personelu zaangażowanego w zdalny nadzór nad NIV. Dodatkowo, oceniono koszty prowadzenia systemowego telemonitoringu oraz przeprowadzono subiektywną ocenę teleopieki przez pacjenta i jego rodzinę.

„U pacjentów zaobserwowano poprawę parametrów jakości wentylacji takich, jak compliance oraz AHI (spłycenia oddechów oraz bezdechy senne) na przestrzeni okresu obserwacji oraz w porównaniu z okresem sprzed rozpoczęcia telemonitoringu. Statystycznie istotnie wzrósł czas stosowania wentylacji w porównaniu z pierwszym miesiącem obserwacji. Wzrósł również odsetek pacjentów przestrzegających zalecany czas stosowania terapii z 80% do 84% na przestrzeni okresu obserwacji. Średni czas stosowania NIV przed rozpoczęciem teleopieki wynosił 8.31 h. Po rozpoczęciu telemonitoringu czas ten wzrósł istotnie w każdym miesiącu, osiągając średnio 8.78 h w szóstym miesiącu” – podkreślał dr Jacek Nasiłowski, główny badacz z Kliniki Chorób Wewnętrznych, Pneumonologii i Alergologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

Nowe badanie

Monitorowanie zdalne

Telemonitoring umożliwia regularne śledzenie pracy respiratora na odległość, co pozwala lekarzom i pielęgniarkom na bieżącą kontrolę pacjentów. Dzięki temu można sprawdzać, czy respirator jest używany prawidłowo, czy nie ma problemów z oddychaniem i czy wszystkie parametry oddechowe są w normie.

Stan zdrowia pacjentów poprawił się, co zostało potwierdzone poprzez zmniejszenie poziomu dwutlenku węgla (pCO2) oraz zwiększenie poziomu tlenu (pO2) w ich organizmach.

„Znacząca większość pacjentów i ich rodzin pozytywnie oceniła teleopiekę. 72% pacjentów uznało, że stałe monitorowanie pracy respiratora dawało im poczucie bezpieczeństwa, a 2/3 obserwowanych chorych chciałoby, aby telemonitoring ich terapii był stale prowadzony. To oznacza, że jest potrzebny i podnosi jakość życia pacjentów” – podkreślał dr Jacek Nasiłowski. 

Ocena jakości życia pacjenta, badana za pomocą kwestionariusza SRI, wykazała znaczną poprawę w okresie obserwacji.

Wnioski z badania a realizacja świadczenia domowej wentylacji mechanicznej

Liczba pacjentów korzystających z wentylacji mechanicznej w Polsce wynosiła 23 na 100 tysięcy mieszkańców w 2019 roku. W porównaniu do innych krajów, takich jak Francja (113), Włochy (99), Niemcy (97), Hiszpania (91) i Portugalia (80), Polska ma znacznie mniejszy odsetek pacjentów korzystających z tej formy leczenia. Z tego względu, świadczenie domowej wentylacji mechanicznej wymaga unowocześnienia, uwzględniając ograniczone zasoby personelu medycznego, rosnącą grupę chorych na POChP i osoby otyłe, dostęp do nowych technologii oraz wyzwania finansowe systemu zdrowia.

Wykorzystanie telemonitoringu umożliwia pozyskanie danych do oceny jakości usług, monitorowanie stanu klinicznego pacjenta oraz optymalizację ilości wizyt domowych w zależności od stanu i sytuacji chorego.

W badaniu wzięło udział 152 pacjentów, którzy byli monitorowani przez 6 miesięcy. Spośród nich 51% stanowili mężczyźni, a 49% kobiety. Średni wiek uczestników wynosił 64,5 lat (28-92) przy BMI wynoszącym 31+/-9.

Okazało się, że 22 pacjentów (14%) nie ukończyło badania. Najczęstsze diagnozy wśród badanych to: choroby obturacyjne płuc (51%), zespół hipowentylacji otyłych (18%), choroby restrykcyjne płuc (17%), choroby nerwowo-mięśniowe (14%) oraz inne (1%).

Statystyki badania:

– Badanie trwało 457 dni, od 10 października 2022 do 9 lutego 2024 roku. W nim uczestniczyło 9 badaczy, w tym 2 anestezjologów i 7 pulmonologów. Dodatkowo, w Centrum Telemonitoringu pracowało 5 pielęgniarek. W badaniu wzięło udział 152 pacjentów, z czego 130 zostało zaklasyfikowanych jako 'per protocol’. Personel TM przepracował łącznie 221 godzin, a przeanalizowano 1406 alertów w populacji 'per protocol’, co daje średnio 10.82 alertów na 1 pacjenta przez 6 miesięcy prowadzenia TM.

Badanie zostało przeprowadzone przez zespół naukowców z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Śląskiego Uniwersytetu Medycznego i Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego, w skład którego weszli: Jacek Nasiłowski, Agnieszka Kaczmarska, Dorota Kaczmarska, Szymon Skoczyński, Przemysław Bieleń, Katarzyna Przybyłowska, Katarzyna Mycroft, Piotr Jankowski, Aleksander Kania i Szymon Białka.


Źródło informacji: pap-mediaroom.pl

Wykorzystujemy pliki cookies.
Polityka Prywatności
Więcej
ROZUMIEM