We współczesnych zaleceniach dotyczących endometriozy wskazuje się, że zabieg chirurgiczny powinien być stosowany tylko w sytuacjach, w których nie ma możliwości innego leczenia. Skuteczna farmakoterapia daje szansę na złagodzenie objawów i zmniejszenie ryzyka powikłań, dlatego jest ona pierwszym wyborem w przypadku tej choroby – mówi prof. Ewa Barcz z Collegium Medicum UKSW w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym.
Diagnostyka endometriozy może być trudna i czasochłonna, ponieważ jej objawy są często niespecyficzne. Dolegliwości bólowe, nieprawidłowe wydzielanie z pochwy, a nawet problemy z płodnością mogą być efektem endometriozy, ale często nie są od razu kojarzone z tą chorobą. W związku z tym pacjentki często odwiedzają wielu specjalistów – od ginekologa, po gastrologa, chirurga czy urologa – zanim zostanie postawiona diagnoza endometriozy. Dopiero wtedy można rozpocząć leczenie, które w większości przypadków jest skuteczne i poparte dowodami medycznymi.
Nowy, nieinwazyjny test opracowany przez polskich specjalistów to znaczący krok naprzód w walce z endometriozą. Wykrywa on to schorzenie w 95 procentach przypadków oraz wyklucza je w takim samym procencie. Pobranie tkanki endometrium odbywa się za pomocą aspiratora, co jest nieinwazyjną i prostą metodą leczenia.
W związku z tym, pojawienie się tego testu oznacza, że diagnoza endometriozy może być wykonana w bardzo szybki i prosty sposób. Może to znacząco przyczynić się do wczesnego wykrywania i leczenia tego schorzenia, zmniejszając cierpienie pacjentek.
Test, który właśnie wchodzi na rynek, ma za zadanie zapewnić szybką i precyzyjną diagnozę, która jest niezbędna, aby wcześnie wdrożyć odpowiednie leczenie. Co więcej, zmniejsza on ryzyko błędnej diagnozy i niepożądanych skutków ubocznych z tym związanych.
W przypadku endometriozy, leczenie empiryczne może być skuteczne w zwalczaniu objawów. Oczywiście, jeśli leki hormonalne nie działają, wtedy trzeba wykonać diagnostyczną laparoskopię. Jednakże, z punktu widzenia dostępności hospitalizacji, kosztów dla systemu, zaangażowania bloku operacyjnego i pielęgniarek w oddziale, a także możliwości wystąpienia powikłań – nieinwazyjny test, który trwa tylko półtorej minuty, stanowi ogromną wartość.
Dzięki szybkiej diagnozie w ciągu kilku dni mamy możliwość wdrożenia optymalnego leczenia dla pacjentki w zależności od jej wieku oraz planowanych celów. Jeśli jest to 21-letnia kobieta, która planuje ciążę za około 8 lat, leczenie wykorzystujące terapię objawową lub inne metody może zapewnić optymalne warunki do pomyślnego zajścia w ciążę. W ten sposób, możemy zminimalizować potencjalne skutki endometriozy w organizmie pacjentki i przygotować ją do przyszłej ciąży.
Diagnoza endometriozy jest procesem czasochłonnym, który wymaga cierpliwości i zaangażowania ze strony lekarza, jak i pacjentki. Wczesna diagnoza i leczenie oznacza, że kobiety mogą żyć bez bólu i cierpienia związanego z endometriozą i zwiększyć swoje szanse na zajście w ciąże. Z drugiej strony, leczenie opóźnione lub brak leczenia może prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak trudności z zajściem w ciążę. Dlatego wizyty u ginekologa powinny zostać odbyte regularnie, aby zapobiec rozwojowi choroby.
Leczenie endometriozy może być zarówno zachowawcze, jak i operacyjne. Najczęściej stosuje się terapię hormonalną w celu zmniejszenia objawów bólowych oraz procedury wspomaganego rozrodu, jeśli dochodzi do niepłodności. Leczenie operacyjne może być wskazane przy naciekach narządowych, dlatego konieczne jest dokładne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta i uwzględnienie wszystkich czynników. W celu maksymalizacji komfortu i bezpieczeństwa chorych, współczesna medycyna ogranicza leczenie operacyjne w przypadku endometriozy.
Leki hormonalne stosowane w leczeniu endometriozy działają przede wszystkim po to, by zahamować nadmierny wzrost komórek i zmniejszyć ból. Preparaty estrogenowo-gestagenowe oraz implanty gestagenne umożliwiają zmniejszenie ukrwienia endometriozy i w konsekwencji regresję metaboliczną, co przyczynia się do ustąpienia dolegliwości bólowych u 93% badanych pacjentek. W sytuacjach, w których leki hormonalne nie przynoszą oczekiwanych skutków, zaleca się leczenie operacyjne, którego celem jest usunięcie dotkniętych ognisk endometriozy.
Hormony wpływają na „przysychanie” zmian endometrialnych, zmniejszając proliferację, unaczynienie i obrzęk, co skutkuje zmniejszeniem dolegliwości bólowych. Zazwyczaj w pierwszej kolejności stosuje się farmakoterapię, jednak w przypadku braku reakcji lub zaawansowanych uszkodzeń układowych konieczne jest wykonanie inwazyjnego leczenia chirurgicznego. Jego celem powinno być usunięcie wszystkich ognisk endometriozy, jednak przy okazji może wiązać się to z istotnymi okaleczeniami, np. resekcją jelit, wyłonieniem stomii czy przeszczepieniem moczowodu. Dlatego przed podjęciem decyzji o zabiegu, należy wziąć pod uwagę plan prokreacyjny pacjentki, aby nie zmniejszyć rezerwy jajnikowej i umożliwić jej urodzenie dziecka. Z tego powodu należy dołożyć wszelkich starań, aby wykonać jedną, jak najmniej inwazyjną operację, która pozwoli na całkowite wyleczenie.
Kiedyś operacje związane z endometriozą były wykonywane bardzo często, ale dziś najczęściej ogranicza się do wykonywania niewielkich zabiegów. Przy najcięższych postaciach choroby możliwe jest usunięcie wszystkich ognisk endometriozy oraz usunięcie jajników wraz z macicą. Wszystko jest zależne od diagnozy i decyzji lekarza.
Prof. Ewa Barcz to niezwykle zasłużona ginekolożka. Kieruje z sukcesem Oddziałem Ginekologiczno-Położniczym Międzyleskiego Szpitala Specjalistycznego w Warszawie, gdzie zapewnia pacjentkom kompleksową opiekę. Jej wieloletnie doświadczenie i profesjonalizm zostały nagrodzone przez władze państwowe i uczelniane. Doceniono ją Medalem Brązowym za Długoletnią Służbę oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi, a także 12 nagrodami indywidualnymi i zbiorowymi za osiągnięcia naukowe. Prof. Barcz otrzymała również nagrodę dydaktyczną Ministra Zdrowia za podręcznik “Uroginekologia. Schorzenia dna miednicy”. Obecnie pełni również funkcję prodziekana ds. klinicznych i rozwoju Wydziału Medycznego Collegium Medicum UKSW.
Prof. Ewa Barcz to wybitna ginekolożka, która od 2018 roku wykazuje się wybitnymi umiejętnościami na stanowisku kierowniczym Oddziału Ginekologiczno-Położniczego w Międzyleskim Szpitalu Specjalistycznym w Warszawie. W placówce zapewnia kompleksową opiekę pacjentkom zmagającym się z NTM, od pełnej diagnostyki, leczenia po fizjoterapię. Zasługi prof. Barcz zostały docenione wieloma nagrodami oraz odznaczeniami, takimi jak Medal Brązowy za Długoletnią Służbę, Srebrny Krzyż Zasługi czy nagroda dydaktyczna Ministra Zdrowia. Obecnie pełni ona funkcję prodziekana ds. klinicznych i rozwoju Wydziału Medycznego Collegium Medicum UKSW.
Dr Ewa Kowalska jest naukowcem o międzynarodowym uznaniu, której dorobek badawczy obejmuje ponad 100 publikacji w recenzowanych pismach zagranicznych i polskich. Jest współautorką podręczników z zakresu ginekologii i położnictwa, a także redaktorem naukowym podręcznika pt. „Uroginekologia. Schorzenia dna miednicy” ViaMedica 2017, który został uhonorowany nagrodą dydaktyczną Ministra Zdrowia oraz podręcznika „Nietrzymanie moczu u kobiet” (wydanego przez PZWL w 2019 r.). Dr Kowalska jest zaangażowana w promowanie współpracy między lekarzami ginekologami i urologami, a także dąży do poprawy opieki nad pacjentkami z nietrzymaniem moczu.
Na podstawie aktualności z serwisu: pap-mediaroom.pl
