Rehabilitacja ruchowa jest niezbędna w leczeniu chorób nowotworowych u dzieci. Ważne jest, aby zacząć ją stosować jeszcze w trakcie leczenia i kontynuować po jego zakończeniu, aby zminimalizować ryzyko pojawienia się trwałych problemów z narządem ruchu w przyszłości. Specjaliści Instytutu Matki i Dziecka podkreślają, że plan rehabilitacji powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb dziecka oraz jego możliwości.
Nowe badanie Amerykańskiego Kongresu Medycyny Rehabilitacyjnej i Amerykańskiej Akademii Medycyny Fizycznej i Rehabilitacji wykazało, że aż 20 z 30 dorosłych, którzy w dzieciństwie przeszli chorobę nowotworową, cierpi na umiarkowane lub poważne ograniczenia w sprawności fizycznej. Eksperci podkreślają, że wdrożenie odpowiedniego programu rehabilitacji w początkowej fazie leczenia onkologicznego może zminimalizować ryzyko trwałych ograniczeń ruchowych u pacjentów.
„W opiece onkologicznej nad dziećmi z guzami litymi narządu ruchu, ważne jest wdrożenie fizjoterapii już na początku leczenia, jeszcze przed zabiegiem chirurgicznym. Nierzadko zdarza się, że dziecko z guzem kości ma przykurcz chorej kończyny. Ważne zatem, aby dobrze >>rozćwiczyć<< kończynę jeszcze przed zabiegiem operacyjnym. Dzięki temu później ból nie będzie już tak uciążliwy, a pacjent będzie efektywniej wykonywał ćwiczenia, co z kolei umożliwi mu powrót do pełnej sprawności fizycznej" – wyjaśnia prof. Anna Raciborska, kierownik Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży w Instytucie Matki i Dziecka.
Rehabilitacja powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjenta. Na przykład, gdy stan zdrowia pacjenta jest znacznie osłabiony, lub gdy toczący się stan zapalny wiąże się z ryzykiem pęknięcia guza lub kości, należy zachować szczególną ostrożność i unikać intensywnych ćwiczeń fizycznych. Lekarz i zespół rehabilitacyjny powinien ocenić i zdecydować, czy i jakie ćwiczenia mogą przynieść korzyść pacjentowi, na każdym etapie leczenia.
Powyższy paragraf dotyczy różnych grup wiekowych przyjmujących rehabilitację. Potrzeby tych grup są zupełnie inne i wymagają odpowiedniego podejścia. Dzieci w wieku przedszkolnym wymagają ogromnego wsparcia, wyrozumiałości i cierpliwości, aby stawić czoła rehabilitacji. Z kolei nastolatkowie są zwykle bardziej świadomi swojej sytuacji zdrowotnej. Ich potrzeby są zazwyczaj trudniejsze i wymagają przede wszystkim zmotywowania do dalszego działania.
Rola terapii w procesie zdrowienia
Terapia jest jednym z ważnych czynników, które wspomagają proces zdrowienia. Współpraca z terapeutami może pomóc pacjentom w szybszym powrocie do zdrowia. W terapiach wykorzystywane są różne techniki, takie jak ćwiczenia, masaż, terapia słowna i wiele innych. W zależności od dolegliwości pacjenta, terapeuci wybierają odpowiednie techniki, aby promować zdrowie i poprawić jakość życia.
Terapie są szczególnie przydatne w przypadku pacjentów, którzy cierpią na przewlekłe choroby. Ułatwiają one pacjentom radzenie sobie z objawami choroby i poprawiają ogólny stan zdrowia. Nauczenie się technik relaksacyjnych i radzenia sobie ze stresem pomaga pacjentom w radzeniu sobie z chorobą i jej skutkami. Terapia może również pomóc pacjentom w zrozumieniu i przezwyciężeniu trudności, jakie napotykają w codziennym życiu.
Emocjonalna strona choroby jest niezwykle ważna i rehabilitant musi mieć świadomość, że pacjent może czuć się zagubiony lub odizolowany. Dlatego ważne jest, aby osoba prowadząca rehabilitację była wyczulona na potrzeby pacjenta i potrafiła je zrozumieć.
IMiD wyróżnia młodych pacjentów, którzy wykazują dojrzałość i zrozumienie dla rehabilitacji. Nastolatki są świadome swoich potrzeb i chcą być traktowane z szacunkiem i jak dorośli. Zależy im na odpowiednim poinformowaniu i włączeniu ich w proces leczenia, a nawet na decydowaniu o swojej przyszłości terapeutycznej.
„Jedną z najpopularniejszych metod pracy wykorzystywanych przez rehabilitantów jest zabawa. Taka forma terapii, szczególnie dla maluchów w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, sprawia, że dzieci chętniej angażują się w ćwiczenia, ponadto jest naturalnym sposobem na uczenie się i rozwijanie umiejętności. Zabawa terapeutyczna może polegać na wykorzystaniu gier, układanek, klocków i innych materiałów, które angażują dziecko w działania związane z rehabilitacją. Nawet na najmniejszej przestrzeni, która w szpitalach często jest ograniczona, można stworzyć namiastkę placu zabaw i angażować dzieci w czynności, które w naturalny sposób wzmacniają mięśnie i prawidłową postawę ciała. To pozwala dzieciom odbierać proces leczenia jako coś pozytywnego i stwarza przyjazne środowisko do powrotu do zdrowia” – mówi mgr Anna Wyka-Wojeńska, koordynatorka rehabilitacji w Klinice Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży oraz kierownik Zakładu Usprawniania Leczniczego Instytutu Matki i Dziecka.
Nowoczesne technologie oferują szereg ciekawych gadżetów, które wykorzystuje się w terapii. Przykładem mogą być specjalne platformy ruchowe, które wspomagają ćwiczenia za pomocą wirtualnego otoczenia. W ten sposób dzieci mogą ćwiczyć różne partie ciała, nawet bez udziału fizjoterapeuty. Aby wzmocnić efekty terapii, skutecznie wykorzystywane są także ćwiczenia w basenie, które pozwalają na lepsze wykorzystanie siły mięśni, a jednocześnie zmniejszają obciążenie stawów.
Zabawa terapeutyczna jest z powodzeniem stosowana w pracy z dziećmi, które potrzebują wsparcia psychologicznego. Poprzez zabawę dziecko uczy się zachowań społecznych i współpracy, a także pobudza swoją wyobraźnię. Metody zabawowe wspomagają także kreatywność i rozwijają umiejętności motoryczne. Zabawa terapeutyczna jest dobrym sposobem na budowanie zaufania między terapeutą a dzieckiem, co okazuje się kluczowe w wielu terapiach.
Rehabilitacja jest coraz bardziej innowacyjna, wykorzystując nowoczesne urządzenia i gadżety, które nie tylko umożliwiają dzieciom i nastolatkom rozrywkę, ale również dostarczają motywacji do regularnych ćwiczeń. Wykorzystanie konsol, gier komputerowych i interaktywnych urządzeń może być skutecznym sposobem na zachęcenie pacjentów do aktywnego uczestnictwa w rehabilitacji.
Rehabilitacja w wodzie to świetny sposób, aby wspomóc zdrowie dzieci i młodzieży cierpiących na nowotwory kości. W wodzie pacjenci otrzymują ulgę w postaci zmniejszenia ciężaru ciała, dzięki czemu mogą wykonywać ćwiczenia bez obciążenia kośćca. Woda łagodzi ból i wzmacnia zakresy ruchów w stawach, siłę mięśniową oraz koordynację ruchową. Dodatkowo, ćwiczenia w basenie są postrzegane jako przyjemne i relaksujące, a to pozytywnie wpływa na samopoczucie dzieci, pomagając im zarządzać stresem i cieszyć się spędzaniem czasu.
Specjaliści IMiD podkreślają, że rehabilitacja onkologiczna dzieci i młodzieży wymaga indywidualnego podejścia do każdego pacjenta. Ich celem jest zapewnienie empatycznego wsparcia, motywowanie do wykonywania ćwiczeń fizycznych i zaangażowanie rodziny pacjenta w proces rehabilitacji. Dzięki temu pacjenci mogą powrócić do zdrowia i funkcjonować normalnie po ukończeniu leczenia onkologicznego.
Wiadomość pochodzi z serwisu: pap-mediaroom.pl
