Naukowcy odkryli niedawno, że większe i cięższe gatunki nartników, które żyją na wodzie, wykorzystują nowy mechanizm ucieczki przed drapieżnikami – odbijanie się od powierzchni wody w szybkim skoku. Ta technika pozwala im szybko uciec, dzięki czemu mogą przetrwać.
Nartnikowate (Gerridae), zaliczane do grupy pluskwiaków, żyją na powierzchni wody na wszystkich kontynentach, zarówno w stawach, jeziorach, jak i wodach szybko lub wolno płynących. Są w stanie przetrwać nawet na powierzchni oceanów. Najbardziej popularne w Polsce gatunki to Gerris lacustris i Aquarius paludum – ich ciała osiągają długość od 1,5 cm i ważą mniej niż 60 mg.
Kiedy nartnik odpowiednio wybija się z wody, wgłębienie powierzchniowe jest na tyle duże, że zaczyna podtrzymywać go w powietrzu. Tym samym woda staje się dla nich swego rodzaju minitrampoliną, dzięki której mogą wykonywać wysokie skoki i zmieniać kierunek lotu.
Nauka w Polsce odkryła, jak wielkie wodne owady unikają drapieżników – dzięki zdolności do przemieszczania się z prędkością oscylującą wokół 15 km/h. Badania pomogły zrozumieć, jak wielkie wodne owady zachowują się w obliczu zagrożenia.
Informacja pochodzi z serwisu: pap-mediaroom.pl
