Małe miasteczka to miejsca, gdzie kultura samochodowa jest silnie rozwinięta. W związku z tym mieszkańcy często czują, że nie mają innego wyboru niż posiadanie auta. Chociaż istnieje tam komunikacja zbiorowa, to często jest ona niewystarczająca. Poprawienie dostępności i stworzenie połączeń bardziej dopasowanych do potrzeb mieszkańców może jednak zachęcić ich do akceptacji zrównoważonej mobilności.
Aby zachęcić mieszkańców małych miast do wyboru zrównoważonych form transportu, jak piesza lub rowerowa mobilność czy skuteczna komunikacja publiczna, należy zapewnić im odpowiednie warunki. Badanie eksploracyjne przeprowadzone dla Polskiego Klubu Ekologicznego Okręgu Mazowieckiego wskazuje, że opór ludzi wobec ograniczenia ruchu samochodowego wynika głównie z braku dostępu do alternatywnych środków transportu, a nie z braku otwartości na nowe rozwiązania.
Samochód staje się dla mieszkańców małych miast jedynym rozsądnym wyborem. Chociaż jest to doskonały sposób na szybką i wygodną podróż, to jednak wiąże się z wieloma wadami: zwiększonym zanieczyszczeniem środowiska, problemami z parkowaniem, wysokimi kosztami użytkowania i poczuciem ograniczonej wolności.
Jednakże, wielu mieszkańców małych miast wybiera posiadanie samochodu, ponieważ jest to obecnie najbardziej wygodny środek transportu. Posiadanie samochodu umożliwia wygodną i szybką podróż, a także swobodną jazdę po mieście bez konieczności oczekiwania na autobus. Wiele osób uważa, że samochód jest niezbędnym narzędziem w codziennym życiu, a jego posiadanie jest konieczne, aby móc swobodnie poruszać się po mieście.
Samochód – wygodny środek transportu czy konieczność?
Mieszkańcy małych miast nie są wykluczeni transportowo, mimo że często spotykają się z ograniczeniami w zakresie dostępu do komunikacji zbiorowej. Niewystarczająca liczba połączeń, tras nieodpowiadających potrzebom mieszkańców oraz długie odległości do najbliższego przystanku, sprawiają, że często brakuje komunikacji miejskiej poza godzinami szczytu lub wieczorem.
Samochód staje się dla mieszkańców małych miast popularnym wyborem. Wielu z nich uważa, że jest to najwygodniejszy środek transportu, który jest niezbędny do swobodnego poruszania się po mieście. Chociaż samochód ma wiele zalet, takich jak szybka i wygodna podróż, to jednak wiąże się z wieloma wadami: zwiększonym zanieczyszczeniem środowiska, problemami z parkowaniem, wysokimi kosztami użytkowania i poczuciem ograniczonej wolności.
Wykluczenie komunikacyjne jest szczególnie dotkliwe dla tych, którzy nie mogą jeździć własnym samochodem – seniorów, ludzi z niepełnosprawnościami, dzieci i młodzież czy osoby o ograniczonym budżecie. Skutki tego wykluczenia są jednak znacznie szersze – pomimo wszechobecnych środków transportu publicznego, brak możliwości korzystania z nich skutkuje izolacją społeczną, ograniczoną aktywnością w wydarzeniach kulturalnych i sportowych oraz ogólnie mniejszą dostępnością do edukacji i pracy – mówi Magdalena Szemioth, socjolożka i współautorka badania.
Aby zagwarantować każdemu obywatelowi dostęp do transportu publicznego, Rzecznik Praw Obywatelskich domaga się, aby wszystkie gminy zapewniły możliwość dotarcia środkami transportu publicznego przynajmniej do siedziby władz danej gminy. W ten sposób wolność, którą symbolizuje samochód, będzie miała szansę zostać zapewniona wszystkim obywatelom.
Jednym ze sposobów jest zagwarantowanie każdemu obywatelowi dostępu do publicznego transportu, tak aby każdy mógł korzystać z wygodnego i bezpiecznego transportu w przystępnych cenach. Zorganizowany transport publiczny byłby mniej obciążający dla środowiska, a jednocześnie zapewniłby dostęp do bezpiecznego i wygodnego transportu dla wszystkich.
Kolejnym krokiem do ograniczenia ruchu samochodowego i zagwarantowania dostępu do transportu publicznego wszystkim obywatelom jest zwiększenie inwestycji w infrastrukturę transportową w celu poprawy jej jakości. Dzięki temu transport publiczny stałby się bardziej wydajny, bezpieczny i wygodny, a ludzie mieliby alternatywę wobec podróży samochodem.
Inwestycje w infrastrukturę transportową
Aby zapewnić dostęp do bezpiecznego i wygodnego transportu publicznego wszystkim obywatelom, konieczne jest zwiększenie inwestycji w infrastrukturę transportową. Oznacza to, że należy zapewnić środki na budowę i modernizację dróg, torów kolejowych i innych udogodnień transportowych. Dzięki temu można zwiększyć przepustowość środków transportu publicznego, a także zmniejszyć jego zużycie paliwa i emisję CO2.
Kolejnym krokiem jest zapewnienie wyższych standardów bezpieczeństwa wszystkim użytkownikom transportu publicznego. Oznacza to, że należy zwiększyć wydatki na zapewnienie bezpiecznych i wygodnych środków transportu publicznego, takich jak optymalizacja tras, wprowadzenie systemów monitorowania ruchu, wymianę i modernizację pojazdów, a także zapewnienie odpowiednich środków bezpieczeństwa na przystankach.
„Ważne jest, by lokalne władze się nie poddawały i dążyły do zmniejszania dominacji samochodów w miejskiej przestrzeni. Nie powinny rezygnować z organizacji transportu publicznego i pozostawiać mieszkańców bez wyboru. Mogą szukać elastycznych rozwiązań, takich jak na przykład małe busy zamiast dużych autobusów, wprowadzanie transportu na życzenie, współpraca w realizacji przewozów z sąsiednimi gminami, tańsze miejskie taksówki dla seniorów i rodzin wielodzietnych czy miejska usługa transportu dla osób z niepełnosprawnością” – powiedziała Urszula Stefanowicz, ekspertka w obszarze zrównoważonego transportu działająca w Polskim Klubie Ekologicznym Okręgu Mazowieckim oraz Koalicji Klimatycznej.
Wyeliminowanie śmiertelnych wypadków pieszych jest celem, który Jaworzno wybrało jako swoją Wizję Zero. Poprzez zwiększenie transportu zbiorowego, uspokojenie ruchu samochodowego oraz stworzenie przyjaznej przestrzeni dla pieszych i rowerzystów, miasto ma szansę osiągnąć swój cel. Efekty tej strategii są już widoczne, w postaci wzrostu bezpieczeństwa i jakości życia mieszkańców.
Aby zachęcić ludzi do zmiany swoich wyborów transportowych, należy rozważyć wprowadzenie metody małych kroków. Pozwoli to stopniowo wprowadzać zmiany w celu zmniejszenia ruchu samochodowego, a jednocześnie zwiększenia dostępności alternatywnych środków transportu. Innymi sposobami są koordynacja rozkładów jazdy autobusów i kolei, uproszczenie systemu opłat za transport publiczny oraz możliwość długoterminowego wynajmu rowerów.
Udostępnienie zdrowych i bezpiecznych wariantów transportu alternatywnego, takich jak rowery, hulajnogi i autobusy, jest kluczem do poprawy jakości powietrza w miastach i zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych. Proponując te środki, musimy pamiętać, że są one nie tylko przyjaźniejsze dla środowiska, ale także dla naszego zdrowia i bezpieczeństwa. Dzięki wyższej świadomości korzyści wynikających z korzystania z takich środków transportu, mieszkańcy mogą wspólnie pracować nad promowaniem zrównoważonego rozwoju miast.
Na podstawie aktualności z serwisu: pap-mediaroom.pl
