Czy kiedykolwiek zastanawialiśmy się, jak złożone jest doświadczenie związane z jedzeniem? Oprócz smaku, jadło oferuje cały wachlarz wrażeń odczuwanych przez nasze zmysły – zapach, konsystencję, kolorystykę, a nawet sposób podania na talerzu. Dla dzieci, które mają nadwrażliwość na bodźce sensoryczne, jedzenie może stanowić wyzwanie – mogą wtedy wybierać jedynie produkty o prostej kompozycji i bez zbyt wielu smaków.
Rodzice dzieci, które trudno przekonać do różnorodnego odżywiania, starają się ułatwić sobie życie poprzez wybieranie produktów, na które dziecko chętnie pozwoli sobie skosztować. Takie dzieci często mają jednolite i nijakie posiłki, które są łatwe w przygotowaniu oraz zaspokajają ich zapotrzebowanie na niezbędne składniki odżywcze.
„Kiedy pytam w przedszkolu, przy jakich posiłkach dzieci biorą dokładki, to prawie zawsze słyszę: makaron z serem, chleb z masłem, ziemniaki, banan- produkty beżowe są neutralne w swym wyglądzie i tym samym bardzo bezpieczne” – mówi mgr Joanna Krysiak, neurodydaktyk.
„Bardziej czujemy smak węchem niż samym smakiem. Kiedy mamy zapchany nos, nawet gdy jemy coś aromatycznego, możemy nie poznać smaku. A dzieci, które mają bardzo wrażliwy zmysł smaku i węchu rozpoznają te bodźce znacznie lepiej niż dorośli. Dlatego pamiętajmy, że jeżeli nam coś smakuje, to dla dzieci z nadwrażliwością na zapachy odczucia smaku mogą być zbyt intensywne i nawet doprowadzać do odruchu wymiotnego” – zwraca uwagę specjalistka.
Zmysł węchu może być przyczyną dyskomfortu, ale może też być czymś niezwykle przyjemnym. Przyjemne zapachy, takie jak aromatyczne przyprawy, świeże owoce czy świeżo upieczony chleb, mogą zachęcić nas do skosztowania czegoś nowego i zachwycić naszą podniebienie.
Korzystanie z naszego zmysłu węchu w odpowiedni sposób może pomóc w podniesieniu naszego poziomu przyjemności z jedzenia i ostatecznie pomóc nam w zachowaniu zdrowia. Należy jednak pamiętać, że niektóre zapachy, takie jak dym papierosowy, smażone mięso lub kocia kuweta, mogą być uciążliwe dla naszego otoczenia.
Używanie przyjemnych aromatów, takich jak świeże kwiaty, kadzidełka lub olejki zapachowe, może nadać naszemu otoczeniu przyjemnego zapachu, zmniejszając dyskomfort wywołany nieprzyjemnymi zapachami.
Rozsądne wykorzystywanie zmysłu węchu może być korzystne zarówno dla nas, jak i dla naszych bliskich. Poprzez wybieranie zapachów, które są przyjemne dla nas i dla naszych bliskich, możemy cieszyć się jedzeniem i zachować wspaniałe chwile z naszymi bliskimi.
Należy zatroszczyć się o otwarte podejście do wszelkich zapachów, które spotykamy w naszym codziennym życiu, abyśmy mogli cieszyć się zmysłem węchu i zachować prozdrowotne skutki jego wykorzystania.
Korzystanie z zmysłu węchu i smaku jest istotne dla naszego bezpieczeństwa. Węch i smak ostrzegają nas przed spożyciem czegoś, co może być szkodliwe dla zdrowia. Niestety, niektórzy ludzie doświadczają podwrażliwości węchowej, co oznacza, że nie czują intensywnych zapachów lub mogą nawet lubić brzydkie zapachy. Dlatego ważne jest, aby zawsze czytać etykiety produktów i stosować się do zaleceń producenta, aby uniknąć wszelkich niebezpieczeństw.
Terapeutka podkreśla, że w przypadku dzieci, które wypijają detergent lub zjadają plastelinę, jest to niezwykle niebezpieczne, ponieważ nie są w stanie wyczuć smaku i zapachu, co może mieć poważne konsekwencje.
Pierwszym krokiem w leczeniu nadwrażliwości dotykowej jest zrozumienie, że dotyk jest ważny dla zdrowia psychicznego i fizycznego. Zwłaszcza w przypadku dzieci, dotyk jest niezbędny do rozwoju. Warto zatem stworzyć bezpieczną przestrzeń, w której dotyk będzie zawsze bezpieczny i przyjemny. Rodzice powinni aktywnie ćwiczyć dotyk, pokazywać swoim dzieciom, że jest on ważny i potrzebny. Czasem nawet niewielka zmiana w dotyku może być kluczem do uzdrowienia.
Nadwrażliwość dotykowa
U dzieci, które cierpią z powodu nadwrażliwości dotykowej, istnieje bardzo duże ryzyko powstania zaburzeń w rozwoju. Stąd poczucie zagrożenia, niechęć do nowości oraz zaburzenia mowy. Aby skutecznie zaradzić tym problemom, ważny jest odpowiedni sposób postępowania. Przede wszystkim, rodzice powinni wytworzyć bezpieczną przestrzeń, w której dotyk będzie zawsze przyjemny. Ważne jest również, aby uczyć dzieci, że dotyk to coś pozytywnego i jest istotny dla ich zdrowia psychicznego i fizycznego. Warto również ćwiczyć dotyk, który może okazać się kluczem do sukcesu w terapii.
U dzieci z nadwrażliwością dotykową mogą pojawiać się zdecydowane reakcje na zbyt zimne lub zbyt ciepłe jedzenie, drapiące tekstury, grudki w potrawach, czy też odruchy wymiotne na kisiel. Takie dzieci często niechętnie dotykają jedzenia lub odczuwają lęk przed spróbowaniem nowych produktów.
Pierwszym krokiem do zdiagnozowania nadwrażliwości słuchowej u dziecka jest skonsultowanie się z lekarzem. Specjalista może zalecić wykonanie testu audiologicznego lub innych badań, aby potwierdzić diagnozę. Leczenie może obejmować terapię dźwiękową, zajęcia z psychologiem oraz zmiany w środowisku, które zmniejszą stres i zapewnią dziecku poczucie bezpieczeństwa w trakcie jedzenia.
Nadwrażliwość słuchowa
Osoby, u których występuje nadwrażliwość słuchowa, mogą odczuwać dyskomfort w trakcie jedzenia. Przykładowo, dziecko może unikać produktów wywołujących chrupanie lub miejsc, w których jest głośno. Skutkiem tego może być stres i lęk związany z jedzeniem w przedszkolu czy restauracji oraz z wyjściami na urodziny w miejsca publiczne.
Dla postawienia odpowiedniej diagnozy należy skonsultować się z lekarzem. Warto wykonać test audiologiczny lub inne badania, by potwierdzić nadwrażliwość słuchową. Możliwy jest również zastosowanie terapii dźwiękowej, psychologicznej oraz zmiany otoczenia, by zmniejszyć stres i zapewnić dziecku poczucie bezpieczeństwa.
Zaburzenia posturalne są często niedoceniane i niedostrzegane, szczególnie jeśli chodzi o dzieci. Oznacza to, że są one pomijane w procesie diagnozowania. W rzeczywistości jednak zaburzenia posturalne mają znaczący wpływ na sposób odżywiania się. Nieprawidłowa równowaga ciała może mieć wpływ na trudności z jedzeniem, wydalanie jedzenia, a nawet powodować ból.
Poprawa postawy i wzmocnienie mięśni są fundamentalne dla zdrowia i dobrego samopoczucia. Aby ułatwić prawidłowe odżywianie się, należy zacząć od wdrożenia ćwiczeń posturalnych, aby wzmocnić stabilizację ciała i przygotować je do jedzenia. Ważne jest, aby zacząć od prostych ćwiczeń i stopniowo zwiększać trudność w zależności od postępów. W ten sposób można zmniejszyć zaburzenia posturalne i poprawić ogólny stan zdrowia i samopoczucie.
Odgrywa ona ważną rolę w prawidłowym odżywianiu się. Dobra postawa poprawia łatwość połykania i może pozwolić na większą kontrolę nad jedzeniem. Oznacza to, że stabilność ciała wpływa na to, jak dana osoba je i jak to jedzenie jest trawione. Należy więc zwrócić szczególną uwagę na postawę i starać się poprawić jej jakość, aby pomóc w tworzeniu zdrowszych nawyków żywieniowych.
Prawidłowa pozycja siedząca to taka, w której pośladki przylegają do krzesła, całe stopy są na ziemi, a ramiona i łokcie, a nie tylko przedramiona, są na stole. Jest to szczególnie istotne, ponieważ stabilne oparcie na podłodze wspomaga prawidłowe napięcie mięśniowe całego ciała. Niestety, wielu dzieci ma problem z utrzymaniem odpowiedniej postawy. Często wiercą się, kołyszą na krześle lub zaczynają siedzieć na swoich nogach. Dzięki temu czują się stabilnie, a jednocześnie potrafią budować właściwe napięcie, które występuje w całym ciele.
„Dlatego tak ważne jest, żeby stoliki były dostosowane do wysokości dziecka, tak, aby stopy mogły stabilnie opierać się o podłogę, żeby nie dyndały w powietrzu. Dotyczy to także maluszków, które sadzamy w krzesełku do karmienia bez oparcia na stopy. Często to dlatego dziecko nie jest w stanie zbyt długo wysiedzieć przy jedzeniu. Kolejnym błędem jest mówienie: >>zdejmij łokcie ze stołu<< – tymczasem odpowiednie napięcie mięśniowe, ustabilizowane ciało sprawia, że mamy więcej siły w żwaczach, co ma ogromne znaczenie dla gryzienia" – wyjaśnia specjalistka.
Wyzwaniem dla rodziców może być zachęcenie dziecka do jedzenia skórek od chleba, których wielu unika. Jednak, może to być zadanie prostsze niż się wydaje – wystarczy poświęcić nieco uwagi na właściwą postawę dziecka i wykonanie kilku ćwiczeń posturalnych, co pomoże dzieciom poradzić sobie z problemami z jedzeniem.
Aktywność fizyczna wzmacnia mięśnie posturalne i małe mięśnie, co pozwala dziecku poruszać się bardziej zręcznie, a także poprawia koordynację ruchów potrzebną do spożywania posiłków. Dzięki temu jedzenie staje się łatwiejsze i bardziej przyjemne.
Nawet jeśli dorośli nie są tego świadomi, proces przełykania to bardzo złożony mechanizm, wymagający dobrze zsynchronizowanych ruchów wielu systemów, co dla niektórych dzieci może być trudne do osiągnięcia.
Paragraf 1:
Nie można zaprzeczyć, że odmawianie jedzenia jest dla dziecka trudne. Rodzice, którzy mają dziecko jako niejadka, często mają nadzieję, że wyjście do przedszkola pomoże w rozwiązaniu tego problemu. Niestety, w wielu przypadkach nie jest tak łatwo.
Paragraf 2:
Dlatego ważne jest, abyśmy jako rodzice zrozumieli, że odmawianie jedzenia nie ma na celu zrobienia nam na złość, i dziecko czuje to samo. Wiedząc o tym, możemy wspierać nasze dziecko w jego trudnościach związanych z fobią żywieniową.
Paragraf 3:
Chociaż trudno jest wyobrazić sobie, jak dziecko czuje się w takiej sytuacji, możemy starać się zrozumieć. Możemy wykazać naszą troskę i wsparcie, współpracując z dzieckiem i lekarzem, aby umożliwić mu osiągnięcie zdrowych nawyków żywieniowych.
„Nie patrzmy na rodzaj zupy, tylko jak wiele je może różnić. Z ryżem lub z makaronem, zabielana lub nie, z warzywami lub wywar, a może krem tylko z grzankami…im więcej zmiennych, tym więcej ryzyka. Spójrzmy na posiłek oczami dziecka. Wtedy łatwiej o zrozumienie i dobry początek dalszych zmian” – radzi psychodietetyk Małgorzata Talaga-Duma, autorka bloga jedzzglowa.pl
Kiedy jesteśmy w grupie, trudno jest odmówić zjedzenia porcji zupy pomidorowej.
Zupa pomidorowa w domu babci smakuje inaczej niż ta, którą jemy w przedszkolu. To, jak smakuje zależy od składników, z których jest przygotowywana.
Uczestniczenie w spożywaniu posiłku w grupie wiąże się z trudnościami. Kiedy wokół nas są inni ludzie, fizjologiczne procesy związane z jedzeniem są aktywowane.
Czasami trudno jest odmówić zjedzenia porcji zupy pomidorowej, kiedy jesteśmy otoczeni przez naszych znajomych.
Każda zupa pomidorowa ma inny smak i aromat, w zależności od składników, z których została przyrządzona.
Kiedy jesteśmy w gronie znajomych, może pojawić się trudność w odmowie zjedzenia potrawy. Organizm przygotowuje się do trawienia, a ślinianki zaczynają pracować.
Czasami trudno jest zrezygnować z jedzenia zupy pomidorowej, szczególnie kiedy jesteśmy w towarzystwie innych osób.
Każda zupa pomidorowa jest wyjątkowa, ponieważ smak zależy od składników, z których została przygotowana.
Kiedy dziecko przechodzi przez etap trudności z jedzeniem, ważne jest, aby rodzic był uważny i zrozumiały. Wspólne poszukiwanie rozwiązań, daje dziecku poczucie bezpieczeństwa i zaufania.
Należy pamiętać, że wsparcie w rozwiązywaniu problemów z jedzeniem może pomóc dziecku zmniejszyć napięcie oraz angażować się w zdrowe, pozytywne aktywności związane z jedzeniem.
Przy trudnościach z jedzeniem, warto zasięgnąć porady specjalisty, aby uzyskać wiedzę na temat tego, jak pomóc dziecku poprzez wyrażanie zrozumienia i wspieranie ich w odkrywaniu jedzenia, które jest dla nich akceptowalne.
Dobrze jest wiedzieć, że trudności z jedzeniem to część naturalnego rozwoju i bardzo ważne jest, aby rodzice wiedzieli jak je rozwiązywać w sposób, który zapewnia dziecku szacunek i nie wpływa negatywnie na jego samoocenę.
Nawet kiedy rodzice borykają się z trudnościami w karmieniu dziecka, wciąż istnieje wiele sposobów, aby wspierać je i pomagać im w osiągnięciu zdrowego odżywiania.
Odmawianie jedzenia jest zawsze sygnałem wysyłanym przez dziecko. Może to być zwykła ucieczka przed obowiązkami, a może dziecko rozpaczliwie usiłuje przyciągnąć uwagę rodziców. Być może ma nadwrażliwość zmysłową, co utrudnia mu jedzenie. Należy zastanowić się, co komunikują te zachowania i zbadać relacje w rodzinie.
Kluczem do sukcesu jest niesienie dzieciom pomocy w stopniowym i pozytywnym odkrywaniu nowych rzeczy. Wiąże się z tym wprowadzanie małych zmian w jadłospisie, dzięki którym dziecko może stopniowo poznawać i próbować nowych smaków. Wsparcie rodziców i stwarzanie pozytywnych doświadczeń kulinarnych pozwoli dziecku odkryć nowe zalety związane z jedzeniem i wybieraniem zdrowych produktów.
Rozumiejąc zdziwienie dorosłych, dlaczego dziecko odmawia jedzenia produktów, które już zna, warto wziąć pod uwagę, że często są to warzywa czy owoce, które mają duży potencjał zmienności. Na przykład jabłko może być wielkim zaskoczeniem dla dziecka, ponieważ może być większe lub mniejsze, twarde lub mniej twarde, kwaśne lub słodkie – trudno przewidzieć, jakie będzie. Aby zapobiec takim sytuacjom, najlepiej jest dać dziecku możliwość doświadczania jak największej ilości produktów.
„Dlatego tak ważne jest, żebyśmy nie skupiali się na ilości pokarmu, jaką dziecko zje, tylko na jego bezpośrednim kontakcie z jedzeniem. Pamiętajmy, że ten proces zaczyna się w momencie, gdy zapraszamy dziecko do kuchni. Kontakt z produktami, które dzisiaj wzbudzają lęk i niepewność sprawi, że prędzej czy później ono otworzy się na nowości. Natomiast brak doświadczeń w okresie fobii żywieniowej pogłębia problem” – mówi psychodietetyk.
Każde dziecko ma swoje własne potrzeby i oczekiwania dotyczące jedzenia. Twierdzenie, że dziecko jest niejadkiem, może zakrywać inne problemy. Jeśli dziecko nie chce jeść, to może boi się czegoś lub ma trudności z jedzeniem. Może to być również komunikat dla rodziców. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć potrzeby i emocje dziecka.
Zamiast mówić, że dziecko jest niejadkiem, lepiej jest zastanowić się, dlaczego tak się dzieje. Może boi się czegoś lub ma trudności z jedzeniem? A może jest to jego sposób na przekazanie rodzicom jakichś informacji? Warto zatem zwrócić uwagę na to, co dziecko chce nam przekazać i jakie są jego potrzeby.
Zamiast namawiać dziecko do jedzenia, pomóż mu w odkrywaniu nowych produktów i smaków. Wybierz się z nim na zakupy, pozwól mu obserwować, dotykać i wąchać nowe produkty. Zanim dziecko będzie gotowe, aby je spróbować, pozwól mu się zrelaksować i zamienić zakupy w zabawę. Możesz nagrodzić je, gdy uda mu się dotrzeć do nowych produktów. To sprawi, że malec będzie miał zupełnie inne doświadczenie związane z jedzeniem.
Nie namawiajmy dzieci do jedzenia, zamiast tego pozwólmy im odkrywać nowe produkty i smaki. Zamiast słów „spróbuj”, zaproponujmy dzieciom zabawę i nagrody za otwartość na nowe produkty. Pozwólmy im się rozluźnić, zanim je zjedzą, aby poczuły się bezpiecznie i odkryły, że jedzenie może być przyjemne.
„Warto być uważnym na sygnały, które dostajemy – jeżeli odbierając dziecko z placówki rodzic słyszy, że dziecko zjadło, a ono nie chce o tym mówić, zastanówmy się jak ono się z tym czuło, czy to było w zgodzie z nim, czy nie było tam przypadkiem jakiejś presji, która dla nas może być niewinna, ale dla dziecka może zakończyć się traumą i niechęcią do tego produktu w przyszłości” – mówi psycholożka.
Zamiast mówić dziecku „dobrze, że zjadłeś”, mówmy mu „dobrze, że spróbowałeś tego, co ci zaproponowano”. Tym samym wzmacnimy jego poczucie wartości i skuteczności, a także zapewnimy mu poczucie, że jest tak samo ważne jak inne dzieci. Poczucie głodu można zaspokoić w domu, ale emocje związane z tym, że jest wyjątkowe, nie znikną.
Zamiast wychwalać dziecko za to, że zjadło, lepiej wzmacniać je poprzez mówienie „dobrze, że próbowałeś”. Dzięki temu dziecko odczuje, że jest tak samo ważne jak inne, a jego poczucie własnej wartości i skuteczności zostanie wzmocnione. Głód można zaspokoić w domu, ale poczucie bycia wyjątkowym jest niezastąpione.
Pamiętaj, że jedzenie powinno być dla dziecka przyjemne, a nie przykrym obowiązkiem. Aby dziecko nie „grymasiło” przy stole, warto zwrócić uwagę na atmosferę, jaka panuje przy stole. Dobrze jest, aby była ona akceptująca, przyjazna i komfortowa. Należy unikać presji i naciskania, starając się zachować spokój. Gdy nasze złe emocje przechodzą na dziecko, ono blokuje się, zamyka i chce jak najszybciej zakończyć moment.
Aby zachęcić dziecko do jedzenia, należy uwzględnić jego chęć oraz gotowość. Nie należy od razu namawiać do jedzenia, lecz dać dziecku chwilę na akceptację nowej sytuacji. Można pokazać dziecku produkt lub potrawę i pozwolić mu dotknąć, polizać czy powąchać jedzenie. Dzięki temu dziecko odkryje nowe smaki i zapachy w bezpiecznej atmosferze. Warto również niwelować nadmiar wrażeń sensorycznych.
Ponadto, warto podawać dziecku jedzenie w kawałkach i stopniowo zwiększać podczas jedzenia ilość bodźców dotykowych. Doprawianie potraw i stopniowe zwiększanie ilości bodźców pozwolą dziecku zainteresować się jedzeniem. Należy pamiętać, aby nie podawać dziecku dużych porcji jedzenia, gdyż może to wywołać reakcję obronną i wycofania.
Podczas posiłków razem z dzieckiem warto korzystać ze świąt kulinarnych. To świetna okazja, aby dziecko poznało smaki i odważnie spróbowało nowych rzeczy. Można też wykorzystać naturalne składniki jako mieszadełka czy pędzle, czy przygotować różnokolorowe kanapeczki, które dziecko samo wykroi foremką. Zmieniając temperaturę posiłków, dziecko nie tylko pozna nowe smaki, ale też nauczy się, że jedzenie może być przyjemne i zabawne.
Źródło: pap-mediaroom.pl
