9 wybitnych historyków, archeologów i archiwistów otrzyma po 300 000 dolarów tytułem Nagrody Dana Davida za przełomowe badania nad przeszłością. Prace laureatów obejmują badania nad narodzinami demokracji w Indiach, globalnym wpływem transatlantyckiego handlu niewolnikami, podziemnym archiwum prowadzonym przez Żydów w getcie warszawskim, społeczno-ekonomiczną rolą epidemii w południowej części Stanów Zjednoczonych, czarnoskórymi kobietami z klasy robotniczej w ruchu na rzecz praw obywatelskich oraz tajemnicami zapisanymi w kościach wikingów znalezionych w Wielkiej Brytanii.
TEL AVIV, Izrael, 3 lipca 2024 r./PRNewswire/ — Dzisiaj Kapituła Nagrody Dana Davida ogłosiła nazwiska tegorocznych laureatów. Wyróżniono dziewięciu naukowców z Europy, Azji i Ameryki Północnej za ich kreatywny i odważny sposób przybliżania tajemnic przeszłości. Każdy z badaczy na wczesnym i średnim etapie kariery otrzyma 300 000 dolarów, jako uznanie za ich osiągnięcia i wsparcie dla przyszłych przedsięwzięć.
„Aby zrozumieć złożoność teraźniejszości i stawić czoła przyszłym wyzwaniom musimy przede wszystkim lepiej poznać naszą przeszłość” – powiedział Ariel David, członek zarządu Nagrody Dana Davida i syn Dana Davida, fundatora nagrody. „Korzystając z innowacyjnych metod i materiałów źródłowych, laureaci zaoferowali nam cenny wgląd w historię, rzucając światło na szereg aspektów – począwszy od narodzin współczesnych Indii aż po podziemne archiwum warszawskiego getta i głębokie powiązania wikingów ze Wschodem”.
Nagroda Dana Davida w tym roku trafiła do:
Keisha N. Blain z Uniwersytetu Browna. Jest historyczką, która specjalizuje się w historii Stanów Zjednoczonych w XX wieku, szczególnie w historii czarnoskórych społeczności i kobiet. Jej badania skupiają się na roli, jaką odegrały marginalizowane, czarnoskóre kobiety z klasy robotniczej w ruchach na rzecz praw obywatelskich i innych ruchach społecznych. Blain jest również felietonistką MSNBC i autorką kilku nagradzanych książek, w tym biografii Fannie Lou Hamer, antologii historii Afroamerykanów i antologii tekstów czarnoskórych pisarek na temat przyszłości demokracji.
Benjamin Brose z Uniwersytetu Michigan w Ann Arbor jest badaczem religii chińskiej, który zajmuje się zarówno wczesną historią buddyzmu w Chinach, jak i transpozycją starożytnych narracji religijnych do współczesnych praktyk religijnych w Azji. Jego praca koncentruje się na mocy opowieści, które zmieniają tok rozumowania i doświadczania, ze szczególnym uwzględnieniem klasycznych buddyjskich narracji, takich jak podróże mnicha Xuanzanga. Więcej informacji o jego badaniach można znaleźć tutaj: Benjamin Brose.
Cécile Fromont, badaczka historyczna sztuki z Uniwersytetu Harvarda, skupiająca się na wizualnej, materialnej i religijnej kulturze Afryki, Europy i Ameryki Łacińskiej w okresie wczesnej nowożytności. Jej najnowsze prace koncentrują się na estetycznych związkach między Europą a Afryką, które wyrosły z transatlantyckiego handlu niewolnikami. Ponadto, Fromont zajmuje się kwestiami restytucji muzealnych artefaktów oraz kontrowersyjnymi przesłaniami w sztuce historycznej.
Cat Jarman jest bioarcheolożką i historyczką specjalizującą się w badaniach żywienia, migracji i epoki wikingów. Wykorzystuje techniki kryminalistyczne, takie jak analiza izotopowa, datowanie radiowęglowe i analiza DNA ludzkich szczątków, aby odkrywać życie pomijanych grup ludności, takich jak kobiety, dzieci i niewolnicy. Jej książki opowiadają porywające historie o armiach wikingów i kościach angielskich królów, oparte na dokonanych odkryciach. Jarman jest także współprowadzącą podcastu historycznego „The Rabbit Hole Detectives”, komentatorem filmów dokumentalnych i podcastów oraz byłą prowadzącą programu „Digging for Britain” na kanale BBC.
Daniel Jütte, historyk kultury europejskiej z Uniwersytetu Nowojorskiego, w swojej pracy analizuje niepozorne przedmioty i mniej znane praktyki kulturowe jako środki do lepszego zrozumienia dawnych społeczności na przestrzeni wielu wieków. W swojej najnowszej książce bada, w jaki sposób fizyczne doświadczenia związane z użytkowaniem szkła, a zwłaszcza architektoniczne cechy okien, ukształtowały teoretyczną koncepcję przezroczystości w kulturze zachodniej.
Stuart McManus, historyk wczesnego okresu nowożytnego z Chińskiego Uniwersytetu w Hongkongu, zajmuje się badaniem regionów takich jak Ameryka Północna, Ameryka Łacińska, Afryka Zachodnia i Chiny Południowe. Jego praca koncentruje się na szerzeniu się humanizmu w perspektywie globalnej oraz powiązaniach między transatlantyckim handlem niewolników a szerszą siecią handlu towarami i ludźmi we wczesnym okresie nowożytności.
Kathryn Olivarius, historyczka społeczna z Uniwersytetu Stanforda, specjalizująca się w badaniach dotyczących wpływu dawnych epidemii, takich jak epidemie żółtej febry i syfilisu na XIX-wiecznym amerykańskim Południu, na społeczeństwa, postawy obywatelskie i kapitalizm. Jej prace koncentrują się na analizie oddziaływania chorób w kontekście historii gospodarczej i społecznej, ze szczególnym uwzględnieniem roli odporności na choroby w określaniu pozycji społecznej i gospodarczej, określanej jako „immunokapitał”. Aby dowiedzieć się więcej, odwiedź stronę: Kathryn Olivarius.
Katarzyna Person, historyk zajmujący się tematyką Holokaustu i zastępca dyrektora Muzeum Getta Warszawskiego, skupia się w swojej pracy na relacjach, które dotąd były marginalizowane lub uważane za „nieodpowiednie” w kontekście przekazywania pamięci o Holokauście, takich jak relacje kobiet, dzieci, osób uznanych za „kolaborantów”, deportowanych i uchodźców. Person nadzorowała publikację nowego, 27-tomowego, naukowego wydania Archiwum Ringelbluma – podziemnego archiwum prowadzonego przez Żydów w getcie warszawskim, które dostarcza unikalnych świadectw z życia żydowskiej społeczności w getcie.
Dr. Tripurdaman Singh, badacz historii Azji Południowej z Geneva Graduate Institute, skupia się na badaniach powiązań kolonializmu w regionie, procesie dekolonizacji i narodzinach indyjskiej demokracji. Jego aktywne uczestnictwo w debatach publicznych i badaniach naukowych w Indiach sprawia, że jego książka o indyjskiej konstytucji stanowi ważny kontekst historyczny dla obecnej dynamiki politycznej.
„Archeologia i historia oferują możliwości lepszego zrozumienia przeszłości, która kształtuje nasze obecne życie” – powiedział profesor Tim Cole, historyk i doradca akademicki Nagrody Dana Davida. „Oprócz tego, że pomagają nam one zrozumieć, w jaki sposób znaleźliśmy się w miejscu, w którym jesteśmy, dogłębna wiedza o przeszłości przypomina nam, że rzeczy nie muszą pozostać takie same – a wręcz, że nigdy nie pozostają takie same. Spojrzenie w przeszłość jest również zaproszeniem do innego spojrzenia w przyszłość”.
Laureaci zostali wyłonieni na podstawie zgłoszeń dokonanych przez współpracowników, instytucje i społeczeństwo w otwartym procesie nominacji. Komisja, której skład międzynarodowych ekspertów zmienia się z roku na rok, dokonała wyboru. Członkowie tegorocznej komisji pracują dla wiodących instytucji akademickich w Europie, Ameryce Północnej, Indiach i Brazylii. Pełna lista członków jest dostępna tutaj. Zwycięzcy otrzymali nagrody podczas uroczystej gali we Włoszech.
Nagroda Dana Davida została ustanowiona w 2001 roku przez zmarłego już przedsiębiorcę i filantropa Dana Davida. Jej celem jest wyróżnianie innowacyjnych i interdyscyplinarnych prac, które przyczyniają się do postępu ludzkości. W 2021 roku nagroda została przyznana ponownie, tym razem kładąc nacisk na badania historyczne, aby uhonorować pasję do historii i archeologii jej twórcy. Obecnie wyróżnienie jest przyznawane naukowcom na wczesnym i średnim etapie kariery, aby pomóc im wykorzystać swój potencjał w czasach, gdy wsparcie dla nauk humanistycznych maleje. Aktualnie przyjmowane są nominacje do Nagrody Dana Davida na rok 2025. Zgłoszenia można składać za pośrednictwem strony internetowej.
Dan David, nieżyjący już twórca nagrody, był prześladowany w okupowanej przez nazistów, a następnie komunistycznej Rumunii. Zajmował się fotografią, biznesem i działalnością charytatywną. Zainteresowany automatyczną fotografią, założył firmę, która udostępniła automatyczną kabinę fotograficzną na całym świecie. Historia i archeologia były także jego pasją, widoczne w projektach Fundacji im. Dana Davida. Jego pełna biografia dostępna jest tutaj.
Nagroda Dana Davida, znana również jako Dan David Prize, jest najbardziej prestiżową nagrodą w dziedzinie historii na świecie. Fundacja im. Dana Davida, z siedzibą na Uniwersytecie w Tel Awiwie, ufundowała tę nagrodę, aby uhonorować wybitnych historyków, archeologów, kuratorów i humanistów cyfrowych. Wierzą, że wiedza o przeszłości jest kluczowa dla naszej wspólnej przyszłości i pomaga radzić sobie z wyzwaniami teraźniejszości. Co roku maksymalnie dziewięciu badaczy otrzymuje po 300 000 dolarów w uznaniu za ich osiągnięcia i wsparcie dla ich przyszłych przedsięwzięć.
Dan David, fundator nagrody, wierzył, że wiedza o przeszłości nas ubogaca i pomaga radzić sobie z wyzwaniami, jakie przynosi teraźniejszość. Nagroda podkreśla wkład kolejnego pokolenia wybitnych historyków, archeologów, kuratorów i humanistów cyfrowych. W czasach malejącego wsparcia dla nauk humanistycznych, Nagroda Dana Davida ma kluczowe znaczenie dla promocji osiągnięć w tych dziedzinach i uhonorowania badaczy.
Źródło: pap-mediaroom.pl
