Narastające starzenie się społeczeństwa stanowi poważne wyzwanie. Na szczęście, wyzwaniu temu próbuje stawić czoła ustawa o specjalistycznej opiece geriatrycznej. Choć droga do jej wdrożenia zapewne będzie długa, powinniśmy się skupić na wprowadzaniu działań, które już teraz mogą przynieść pozytywne rezultaty.
„Gdzie jest mój mąż?” – pyta nieustannie i skubie rożek sukienki. Zaczyna płakać.
Nagle zobaczyłyśmy, jak z jednego z okien wyłania się starszy pan. Wszystkie nasze serca zabiły mocniej. Staruszka uspokojona i wzruszona, a jej twarz ożyła.
Gdy sąsiadka i ja powoli zaczęłyśmy schodzić po schodach, staruszka już z radością witała swojego męża. Z jego ust wydobyły się słowa: „Przecież Cię szukałem od lat!”
Gdy dotarłyśmy na dół, wszystkie oczy były wyłącznie skierowane na staruszkę i jej męża, którzy szczęśliwie się spotkali po tylu latach.
Nieopisane było nasze wzruszenie. Sąsiadka i ja wiedziałyśmy, że ta chwila, którą spędziliśmy razem, będzie dla nas wyjątkowa.
Kiedy sąsiadka i ja znalazłyśmy się z powrotem na podwórku, zrozumiałyśmy, że ten niespodziewany spotkaniu miało dla nas wyjątkowy wymiar.
Nasze serca wypełniły się radością, kiedy zobaczyłyśmy jak starsza pani i jej mąż, w objęciach szczęśliwie się spotkali.
Nieopisana była ta chwila, którą miałyśmy okazję przeżyć. Jak niesamowite jest to, że spotkać można prawdziwe cuda, gdy się tego najmniej oczekuje.
„Gdzie pan mieszka?”
„A tam na trzecim, czwartym piętrze – mówi bezradnie. – Nie pamiętam”.
I wskazuje klatkę bynajmniej nie tę, do której weszła babcia.
„Żona pana szuka” – mówię, a on rozpromienia się.
„A tak żona…”
Kilkanaście minut później staruszkowie siedzą już u siebie w mieszkaniu i cieszą się, że wszystko dobrze się skończyło.
Nad podwórkiem zachodzi słońce, a starsi państwo wciąż wpatrują się w siebie z uśmiechem na twarzach.
Na moim podwórku obserwuję postać starszego mężczyzny, który z trudem wspina się po schodach, z kulami i w kapciach. Przypuszczam, że ma prawie 100 lat i jest mężem staruszki.
Wkrótce słyszę odgłosy szukania jej po piwnicach, ale okazuje się, że starowinka zgubiła się i pomyliła klatki.
Sąsiadka pomaga jej w odnalezieniu właściwego mieszkania i w końcu udaje jej się dotrzeć na 4. piętro.
Na schodach spotykają się i są szczęśliwi. Ona pyta: „No i gdzieś ty był, no gdzieś ty był…”
Pan z trudem przypomina sobie numer mieszkania i wspólnymi siłami docierają do swojego lokum.
W mieszkaniu czuć niesamowite szczęście. Staruszkowie wpatrują się w siebie, wciąż uśmiechnięci.
Zza okna widać zachodzące słońce, a za nim delikatny zmierzch.
„No i gdzieś ty był, gdzieś ty był” – słychać z góry.
Gdy znalazłyśmy się na 4. piętrze, temperatura wzrosła do niebotycznych poziomów. Czuć było, że staruszek miał dość upału i postanowił wybrać się na spacer. Okno ich mieszkania pozostawili szeroko otwarte, a na ramie zawisła stara szmata, która chroniła wnętrze przed słońcem. Z dołu mogliśmy dojrzeć tylko jej fragment.
Bez naszej interwencji, sąsiedzi zapewne zgubiliby się w obcym mieście. Ona szukałaby męża, a on nie pamiętałby dobrze drogi powrotnej.
Gdy weszliśmy na 4. piętro, zaczęło nas oblegać gorące powietrze. Mimo to, postanowiliśmy poszukać sąsiadów i szybko ich odnaleźliśmy. W ich mieszkaniu okno było szeroko otwarte, a na karniszu wisiała stara szmata, która miała chronić wnętrze przed słońcem.
Bez naszej pomocy, starzy sąsiedzi mogliby zgubić się w obcym mieście. Ona szukałaby męża, a on nie miałby pojęcia, w którą stronę udać się w drodze powrotnej.
Gdy znaleźliśmy się na 4. piętrze, temperatura była nie do wytrzymania. Staruszek pewnie nie wytrzymał upału i postanowił wybrać się na spacer. Okno ich mieszkania zostało szeroko otwarte, a na ramie wisi stara szmata, która miała chronić wnętrze przed słońcem.
Starość to wyzwanie, któremu musimy stawić czoła. Wymaga to zapewnienia staruszkom dostępu do odpowiedniej opieki medycznej i społecznej.
Jako społeczeństwo musimy zapewnić seniorom pełny i godny dostęp do opieki zdrowotnej i społecznej, aby mieli oni szansę na godne życie w starości.
Konieczne jest wprowadzenie systemu, który zapewni seniorom dostęp do odpowiednich usług medycznych oraz wsparcie w codziennych czynnościach.
Aby umożliwić staruszkom długie, godne życie, konieczny jest wypracowanie systemu opieki dostosowanego do ich potrzeb zapewniającego bezpieczeństwo oraz usługi medyczne i społeczne.
Ponadto, ważne jest, aby wspierać starców w ich samodzielności i pomagać im w przystosowaniu się do zmieniającego się otoczenia.
Ponieważ starość jest nieunikniona, musimy wykorzystać wszystkie dostępne narzędzia, aby jak najlepiej zadbać o potrzeby starszych osób, a także poprawić ich jakość życia.
Społeczeństwo musi wziąć odpowiedzialność za zapewnienie godnej opieki seniorom, wykorzystując dostępne środki i tworząc systemy wsparcia dostosowane do ich potrzeb.
Musimy zrozumieć, że starość to część życia i dostosować się do zmieniających się potrzeb starszych ludzi, aby mieli oni szansę na godne i bezpieczne życie.
Ponadto, konieczne jest wzmocnienie naszych instytucji opieki zdrowotnej i społecznej, aby zapewnić seniorom należytą staranność i szacunek.
Naszym obowiązkiem jest zaoferowanie staruszkom opieki, która będzie najlepiej dostosowana do ich potrzeb i pozwoli im na godne i bezpieczne życie w starości.
Musimy wykorzystać wszystkie narzędzia, aby poprawić jakość życia seniorów, umożliwiając im dostęp do usług medycznych i społecznych oraz wspierając ich w samodzielności.
Konieczne jest zapewnienie staruszkom dostępu do odpowiedniej opieki zdrowotnej i społecznej, aby mieli oni szansę na godne i zdrowe życie w starości.
Musimy stworzyć system, który będzie dostosowany do potrzeb seniorów i zapewni im bezpieczeństwo oraz dostęp do usług medycznych i społecznych.
Jako społeczeństwo musimy podejmować działania, aby zapewnić staruszkom dostęp do opieki, która będzie odpowiednia dla ich potrzeb i pozwoli im ona na godne życie w starości.
Ponadto, ważne jest, by wspierać starców w ich samodzielności i pomagać im w przystosowaniu się do zmieniającego się otoczenia.
Naszym obowiązkiem jest zaoferowanie seniorom godnej opieki, która pozwoli im cieszyć się zdrowiem i bezpieczeństwem w starości.
Musimy wykorzystać wszystkie dostępne narzędzia, aby zapewnić staruszkom jak najlepszą opiekę i godne życie.
Jako społeczeństwo musimy zaangażować się w tworzenie systemów wsparcia dostosowanych do potrzeb starszych osób, zapewniając im godny dostęp do opieki zdrowotnej i społecznej oraz wspierając ich w samodzielności.
Starość to naturalny etap w życiu, który często wiąże się z niedogodnościami. Musimy zatem wykorzystać wszystkie dostępne narzędzia, aby zapewnić seniorom jak najlepszą opiekę medyczną i społeczną oraz wspierać ich w samodzielności.
Dlatego naszym obowiązkiem jest zapewnienie seniorom godnego dostępu do opieki zdrowotnej i społecznej, aby mieli oni szansę na godne i bezpieczne życie w starości.
Ustawa nakłada na powiaty obowiązek utworzenia centrów opieki geriatrycznej, których działalność ma być finansowana przez Narodowy Fundusz Zdrowia. W strukturze tych centrów powinien działać dzienny ośrodek opieki geriatrycznej, ale okres korzystania z jego usług nie może przekroczyć 12 tygodni w roku. Ponadto centra te będą oferować usługi w postaci poradni konsultacyjnej, zespołu opieki dziennej oraz opieki domowej. Wojewoda ma obowiązek określenia w specjalnym planie opieki geriatrycznej, ile centrów ma powstać w danym województwie, a Minister Zdrowia zatwierdza mapę centrów. W celu zapewnienia odpowiedniego poziomu opieki dla osób starszych ustawa przewiduje również utworzenie określonej liczby szpitalnych oddziałów geriatrycznych. Ustawa wchodzi w życie 1 stycznia 2024 roku, zaś powiaty i województwa mają okres pięciu lat na wdrożenie wymagań określonych w ustawie.
Aby zapewnić skuteczną opiekę zdrowotną na różnych poziomach, konieczne jest wykorzystanie wszelkich dostępnych środków. Fundusz Medyczny może oferować wsparcie, ale powiatom potrzebne będą dodatkowe źródła finansowania, aby móc zbudować i utrzymać wystarczającą liczbę centrów medycznych. Ponadto potrzebna jest odpowiednia liczba wykwalifikowanych pracowników medycznych, aby móc zapewnić niezbędną opiekę medyczną.
Badania statystyczne wykazały, że w 2021 roku najwyższy procent ludności w wieku poprodukcyjnym zaobserwowano w gminach o charakterze: wiejskim, miejsko-wiejskim i miejskim. Przykładowo, w Orle odsetek ten wyniósł 39 proc., w Dubicze Cerkiewne – 38 proc., natomiast w Czyże – 37 proc.
GUS przewiduje, że do 2030 roku liczba osób powyżej 60. roku życia wzrośnie o 10 proc. i osiągnie wartość 10,8 mln. Z kolei prognozy na 2050 rok mówią o 13,7 mln osób starszych, co stanowić będzie 40,4 proc. całej populacji.
Wiadomości dystrybuowane przez: pap-mediaroom.pl
